فلبن

ویکی‌پدیا، آزادِ دانشنومه، جه
(فیل‌بند جه بموئه)
فیل‌بند
Map
اداری تقسیمات
کشور
جورته تقسیمات
جوغرافی ویژگیون
بلندی
۲٬۲۵۹ متر[۲] ونه پارامتر ره Wikidata دله دچی‌ین
جمیعت
جمیعت
۴۲۴۷ نفر (۱۱۵۴ خانوار)
دیگر معلومات
جوغرافی کد
134538[۲] ونه پارامتر ره Wikidata دله دچی‌ین

فلبن (انگلیسی جه: /fi:lbænd/) معروف به بام مازندرون [۳]، روستایی هسه از توابع بندپی غربی بابل شهرستان استان مازندران ایران دله. اینتا روستا ۴۲۴۷ نفر جمعیت جا (تابستون جمعیت) بابل شهرستان جونوب غربی دله واقع بئی‌یه. فلبن هراز روخنه شرق ور دره و ۳۲۱۶ متر دریوی سطح جا بلندی داینه و ۵۲ درجه و ۳۱ دقیقه طول شرقی و ۳۶ درجه و ۹ دقیقه عرض شومالی و فاصله ۸۱ کیلومتری بابل شهر قرار دارنه.

روستای فیل بند
روستای فیل بند

فلبن جنوب وری روستاهای ورزنه و نشل ره، جنوب شرقی وری روستاهای شیخ موسی، نیراسم و پاریجان ره و شومال غربی وری روستای سنگ‌چال ره چک دنه.اینتا روستا چون خله دریوی سطح جا بلندی دارنه زمستون‌هایی سخت داینه و ورف سنگین جا همراه هسه و شاید ونه نوم گذاری اتا دلیل هم همین باشه. در تابستون‌ها اینتا روستا خله خار هوا داینه که پذیرای اتا خله مسافر و همچنین کوهنوردون هسه. [۴]

راه[دچی‌ین]

اتا مسیر که به فیلبند ختم بونه، مسیر فرعی چلاو جاده هراز ور هسه.

زوون[دچی‌ین]

فیل‌بند زوون، از نظر حوزه زوونی، متعلق به مازرونی زوون شاخه شومال غربی زوون‌های ایرونی نو و زیرگروه گویش‌های کرانه کاسپین دریاهسه.اتا از اصلی موشخصه‌های ساخت‌ آواییاون دنبی ئن صامت /ž/ و وجود مصوّتِ /Ə/ به جای /e/هسه، که مانند اتا واجگونه بعد از همزه و در واژه‌های عربی به کار شونه. در اینتا گویش، گذشته نقلی و بعید متعدی و لازم با فعل کمکی «دار-/داشت-» بساته بونه. مثلن: بخردارمه ba-xƏrd-dār-mƏ (خورده‌ام)، و بخرداشتمه ba-xƏrd-dāšt-Ə-mƏ (خورده بودم).[۵]

هنری و اجتماعی[دچی‌ین]

از سال ۱۳۸۱ تا سال ۱۳۸۸ هر ساله در هفتهٔ آخر مردادماه، محفل شعر و موسیقی مازندرونی ((اصغر بوته جان)) در فضایی باز در طبیعت سبز این دیار برگوزار بی ئه. محفلی که با اجرای اشعار مازندرونی، نوای دلنشین ((لَ لِه وا)) و اجرای گروههای موسیقی و به خوصوص اجرای ساز محلی ((تشتلاک)) همه ساله جمعیتی غریب به ۵ هزار نفر ره به عونوان مخاطب پذیرا بیئه. گروه فرهنگی هنری ((هیتکا)) برگوزار کنندهٔ اینتا محفل بیئه.

وابسته جستارون[دچی‌ین]

منابع[دچی‌ین]

  1. ونه نوم اینجه بمو: جئونیمز. هارشی‌ین تاریخ: ۷ آوریل ۲۰۱۵. اثر یا نومِ زوون: انگلیسی. انتشارِ تاریخ: ۲۰۰۵.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ونه نوم اینجه بمو: جئونیمز. اثر یا نومِ زوون: انگلیسی. انتشارِ تاریخ: ۲۰۰۵.
  3. پایگاه داده های گردشگری ایران
  4. آپارات
  5. قریب، بدرالزمان: گذشته نقلی و بعید متعدی در سغدی و شباهت آنها با برخی از گویش‌های ایرونی نو. مترجم: فریدی، میترا. در: ویژه‌نامه «نامه فرهنگستان» اردیبهشت ۱۳۸۳ - شماره ۲. ص۵۷.

پیوند به بیرون[دچی‌ین]