هجری شمسی تقویم

ویکی‌پدیا، آزادِ دانشنومه، جه

هجری شمسی تِمِنا (ایرانی تقویم) جلالی تقویم سون هسته که ونه مبدأ هجری بوئه. هجری شمسی، اسائه کشورون ایران و افغانستون دله رسمی تقویم هسته.

مبدأ[دچی‌ین]

هجری خورشیدی مبدأ هجری قمری تقویم واری، اسلام ِپیومبر، محمدِ،هجرت ِسال جه شروع وونه که سال ۶۲۲ میلادی بی‌یه. اون گادِر محمد مکه جه بورده مدینه دله.

هجری شمسی اولین روز جومعه «۱ فروردین سال ۱ هجری خورشیدی» (۲۹ شعبون ۱ سال پیش از هجرت) برابر ۱۹ مارس ۶۲۲ میلادی قدیم (ژولینی) هسته.[۱]

سال، فصل‌ها، ماه‌ها و روزها[دچی‌ین]

این تقویم خورشیدی اعتدالی سال پهه دَره و هرسال ونه ۳۶۵٫۲۴۲۱۹۸۷۸ روز بوئه. که ونه عادی تقویمی سال ۳۶۵ و کبیسه ۳۶۶ روزه گِردِنه که هر چار و یا بندرت پنج سال کبیسه وونه.

وه 12 ماه هسته که ونه شیش ما اول 31 روزنه و شیش مای دوم 30 روزه هستنه که مای آخر سالون غیرکبیسه 29 روزوئه. اسا کبیسه‌گیری تقویم تبری هم ونجه هماهنگ بیی‌یه.

شمسی سال ِماه‌ئون اینان هستنه:

  1. فروردین: 31 روزه
  2. اردیبهشت: 31 روزه
  3. خرداد: 31 روزه
  4. تیر: 31 روزه
  5. مرداد: 31 روزه
  6. شهریور: 31 روزه
  7. مهر: 30 روزه
  8. آبان: 30 روزه
  9. آذر: 30 روزه
  10. دی: 30 روزه
  11. بهمن: 30 روزه
  12. اسفند: 29 روزه، در سالهای کبیسه 30 روزه

منابع[دچی‌ین]

  1. گاه‌شماری ایرانی، موسی اکرمی، تهران: دفتر پژوهش‌های فرهنگی، چاپ اول (۱۳۸۰)، صفحه ۷۵.