ذهن

ذهن یا روان (به انگلیسی: mind) چندین معنا داینه که همه اونا خله کلی هسنه و خله دقیق نینه.

اول اینکه، بنا بر موضع فلسفی دوگانه نگری، روان اتا از د جنبه اصلی وجود هسه که جنبه دیگر اون ماده هسه. بنابراین تومی بویم که ذهن یا روان هر فرد نمایونگر اصل اولیه و تقلیل ناپذیر آگاهی ذاتی هسه. دوم اینکه، روان تشکیل بیه از گروهی از فرایند‌ئون ذهنی آگاهانه مانند تفکر، ادراک، به خاطر بسپارسن، تجسم هکردن و اراده.

سوم اینکه، روان و ذهن فعالیت مغز و دستگاه عصبی هسه که به طور ذهنی اون ره به صورت آگاهی تجربه کمی.

با اتا مثال مطلب بالا روشنتر بونه. پرویز در حال بخونسن داستانی هسه. در حین بخونسن لازم هسه همه فرایندائی ره که با ذهن ارتباط داینه ره به کار بوره. وه در باره چیزی که خوننه فکر کنه، کلمات و جملات ره ادراک کنه، اغلب مطالبی ره که بخونسه به خاطر اسپارنه، و شخصیتای داستان ره در موقعیتای مختلف مجسم کنه و تصمیم گینه به بخونسن کتاب ادامه هده. (تصمیم گیری اتا از جنبه‌ئون اراده هسه).

برای اغلب اما داشتن ذهن و روان چنان بدیهی هسه که تردید در وجود اون بی معنا و مضحک به نظر رسنه. ولی با وجود این، جان واتسون، پر رفتارگرائی، همینتا کار ره هکرده. واتسون گته مفهوم ذهن و روان برای روان شناسی لازم نیه. به نظر وه اینتا مفهوم رفتار ره نا تبئین کنه و نا پیشگوئی. وه استدلال کرده که روان شناسی بدون مفهوم ذهن علمی تر هسه، زیرا که ذهن مفهوم فلسفی سستی هسه. گاهی به شوخی گننه که واتسون همون روان شناسی هسه که با دهونش به اینتا نتیجه برسیه و اعلام هکرده که ش ذهن ناینه.

موضع واتسون از نظر خله‌ئون از جمله اغلب روان‌شناسون رفتارگرا افراطی هسه. البته در خله از موارد تومی بدون به کار بوردن مفهوم ذهن در باره رفتار پژوهش هکنیم. ولی بین بتن اینکه مفهوم ذهن برای تحلیل علمی رفتار لازم نیه و بتن اینکه ذهن وجود ناینه تفاوتی دره. ظاهرا غالب سردر گمی‌ئون ناشی از وجود چارچوب‌ئون مرجع مختلف هسه. اگر فردی از بیرون رفتار دیگری ره مشاهده هکنه، در این صورت نتونه به فهمه در ذهن وه چه گذرنه. ذهن از مشاهده رفتار استنتاج بونه. بنابراین، شاید موشاهده گری مفهوم ذهن ره برای تبئین رفتار مفید بدونه(مثلا فروید)و موشاهده‌گری دیگر اینتا مفهوم ره برای تبئین رفتار بی فایده تلقی هکنه(مثلا واتسون).

با وجود اینتا، اگر فردی رفتار خد ره از درون موشاهده هکنه، چارچوب وه نه مرجع به کلی متفاوت بونه. اما تفکر خد، ادراک خد و غیره ره عملا تجربه کمی. بنابراین، اطلاعات دست اولی دایمی حاکی از آنکه اینتا فرایند‌ئون ذهنی واقعیت دارننه و هر اتا از اما تومی که دست کم اتا ذهن وجود داینه که همان ذهن اماهسه.

منابع

• فرهنگ توصیفی روان شناسی، فرانک برونو، 1986، ترجمه فرزانه طاهری ومهشیدیاسایی، 1384، چاپ سوم باتجدیدنظر، انتشارات ناهید، تهران، صفحات145و146