کارور:محک: نسخه‌ئون ِفرق

ویکی‌پدیا، آزادِ دانشنومه، جه
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
http://maseleh.blogfa.com/post-12.aspx
جز +
بند ۵۱: بند ۵۱:
مه اتا بُسّه وبلاگ هم دارمه که فقط مازرون خَوری نوشته، ونه دله هر چی که به مازرون مربوط بائه ره دونشنومه‌ای و بی‌طرفانه، نوشتمه تا اون‌که فیلتر بیّه. البته ونه فیلتر اینسه بی‌یه که ونه دامین بلاگر بی‌یه، بلاگر ِوبلاگون ره اتدفه دِرِستی فیلتر هاکردنه. مه وبلاگ ِآدرس این بی‌یه: mazeroni.blogspot.com
مه اتا بُسّه وبلاگ هم دارمه که فقط مازرون خَوری نوشته، ونه دله هر چی که به مازرون مربوط بائه ره دونشنومه‌ای و بی‌طرفانه، نوشتمه تا اون‌که فیلتر بیّه. البته ونه فیلتر اینسه بی‌یه که ونه دامین بلاگر بی‌یه، بلاگر ِوبلاگون ره اتدفه دِرِستی فیلتر هاکردنه. مه وبلاگ ِآدرس این بی‌یه: mazeroni.blogspot.com


اتا کاروری حیساب هم [https://www.pinterest.com/TabariGilak/ pinterest] دله دارمه که دعوت کامبه وه ره هم هارشین.
----
----



دچی‌یه‌ئونی که ‏۲۷ ژوئیه ۲۰۱۵، ساعت ۱۵:۵۵ جا دکتنه


              
سره      گپ      نومه      آمار
امروز ۵ ارکه ما ۱۵۳۵ تبری هسته.
شاد باش ای شهر ساری
کز فروغ علم و دانش بینمت
چشم و چراغ کشور مازندرانی
- ملک الشعرا بهار
این شعر را هنگام پایه‌گذاری نخستین دبستان ساری سرود
تبرستون ِگت ِسلسله‌ی نشون:
باوندیون
Intā karvar Tabari hasse yā ve re Tabarestun je xeş ene
این کارور ساروی هسته و یا وه ره ساری جه خِش إنه.
اینتا کاربر پایین کولای آدِم هسته یا پایین کولا ره دوست دانه.
۲۸ این کارور ۲۸سال و ۴ ماه و ۹ روز سن دانّه.
این کارور
۱۴ سال، ۸ ماه، و ۲۸ روز. هسته که

ویکی‌پدیا دله کایری کانده.

هر سو رو كِمّه نور خدائه یارون این نور خدا بی انتهائه یارون
هز ذره كه فی الارض و سمائه یارون سر تا قدمش صدق و صفائه یارون
حسن

منه وبلاگ ِخَوِری

مه اتا بُسّه وبلاگ هم دارمه که فقط مازرون خَوری نوشته، ونه دله هر چی که به مازرون مربوط بائه ره دونشنومه‌ای و بی‌طرفانه، نوشتمه تا اون‌که فیلتر بیّه. البته ونه فیلتر اینسه بی‌یه که ونه دامین بلاگر بی‌یه، بلاگر ِوبلاگون ره اتدفه دِرِستی فیلتر هاکردنه. مه وبلاگ ِآدرس این بی‌یه: mazeroni.blogspot.com

اتا کاروری حیساب هم pinterest دله دارمه که دعوت کامبه وه ره هم هارشین.


مه کاروری صفحه

این صفحه‌ی قدیمی نسخه (شه کاروری صفحه خَور گمبه) ره چون که نخاسمه رِقِدبَدِم ولی ونجه خاشِم هم نی‌یَموئه، بی‌یشتمه اینجه تا یادگاری دوَاشه و هروقت شه بگذشتنیون ره یادهاکردمه مه ره یاد دِمبَده.


زیر صفحه‌ئون