آلفرد آدلر: نسخه‌ئون ِفرق

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی

کوهنه‌تر دچی‌ین ←ته‌رنه دأچیه‌ن ←

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده

دیداریویکی‌متن

درخط

دچی‌یه‌ئونی که ‏۴ سپتامبر ۲۰۱۱، ساعت ۰۹:۵۷ جا دکتنه

آلفرد آدلر

پرونده:Alfred Adler.png

آلفرد آدلر (آلمانی جه: Alfred Adler) (۱۸۷۰ — ۱۹۳۷) از روانشناسان بنوم اتریشی بيه.

آدلر معمولاً به عونوان اولين پیشگام گروه روان شناسی اجتماعی در روانکاوی تلقی بونه، زیرا در ۱۹۱۱ از فروید جدا بيه. وه نظریه‌ای ره تدوین هکرده که «علایق اجتماعی» در آن نقش عمده‌ای ره ایفا كننه و وه تنها روان شناسی هسه که اتا گروه چهار نفری تشکیل هداهه که به نوم وه بخونسه بونه.

زندگی آدلر

آدلر در اتا خانواده ثروتمند که در حومه وین، اتریش، زندگی كردنه به دنیا بيئموئه. وچه گي وه با بیماری، حسادت گت برار و طرد بين از سوی شه مار مشخص بيّه بيه.وه خد ره شخصی زشت و کچيک اندام تلقی كرده. آدلر نسبت به شه پر بیش از شه مار احساس نزدیکی كرده و شاید مثل یونگ، بعدا به اینتا دلیل با مفهوم عقده ادیپ مخالفت هکرده که در تجارب دوره وچگي وه انعکاسی نداشته. آدلر در وچگي با جدیت تموم کار كرده تا نزد شه همسالون محبوبیت به دست بياره و كم كم که گتتر بيه، به احساس عزت نفس و پذیرش از سوی دیگرون دست پيدا هكرده که در میون افراد شه خانواده‌ سراغ نداشته.

آدلر در اول دانش‌آموز ضعیفی بيه، به اندازه‌ای ضعیف که معلمی ونه پر ره بتّه که اینتا ريكا برای هیچ شغلی جز شاگرد کفاشی مناسب نیه. اما آدلر با پشتکار و فداکاری خد ره از پایین‌ترین سطح کلاس بالا بکشیه. هم از نظر اجتماعی و هم از نظر تحصیلی سخت تلاش هکرده تا بر عقب‌ماندگی‌ها و شه حقارتا غلبه هکنه و بدین‌ ترتیب برای آینده‌ شه نظريه دایر بر اینکه شخص ونه نقاط ضعفش ره جبران هکنه نمونه‌ای بيه. توصیف احساسای حقارت، که بعدا بخش اصلی نظام وه ره تشکیل هدا، بازتاب مستقیم تجارب اولیه خد وه هسه، دینی که آدلر آزادانه به آن اعتراف هکرده.

آدلر در چهار سالگی، هنگامی که از دست و پنجه نرم هکردن با ذات‌الریه‌ای که وه ره تا دم مرگ بورده بيه بهبودی حاصل هکرده، تصمیم بيته پزشک بوه. درجه دکتری شه پزشکی ره در ۱۸۹۵ از دانشگاه وین دریافت هکرده. پس از بيتن تخصص چشم‌پزشکی و سپس اشتغال در پزشکی عمومی، به روانپزشکی روی بيارده. در ۱۹۰۲ شرکت در نشستای بحث گروهی هفتگی فروید ره به عونوان اتا از چهار عضو مجاز آغاز هکرده. گرچه از نزدیك با فروید کار كرده، رابطه شخصی با یکدیگر نداشتنه. اتا بار فروید بته که آدلر ونه حوصله‌ره سر ويْنه.

آدلر در چند سال بعد نظریه‌ای درباره شخصیت تدوین هکرده که از بسیاری جهات با نظریه فروید تفاوت داشت و تأکید فروید بر عوامل جنسی را آشکارا مورد انتقاد قرار داد. در ۱۹۱۰ فروید ریاست انجمن روانکاوی وین را به نام او کرده بود تا اختلافات فزاینده بین آن دو از میان برداشته شود، اما در ۱۹۱۱، انشعاب اجتناب‌ناپذیر کامل شد. این انشعاب تلخ بود. بعدها آدلر فروید را کلاهبردار توصیف کرد و روانکاوی او را «کثیف» خواند ^[۱]. فروید از آدلر به عنوان «نابهنجار» و «دیوانه شهرت» یاد می‌کرد ^[۲].

آدلر در جنگ جهانی اول به عنوان پزشک در ارتش خدمت کرد و پس از آن کلینیک‌های راهنمای کودکان را در مدارس وین سازماندهی کرد. در سال‌های دهه ۱۹۲۰ نظام روانشناسی اجتماعی وی که خود آن را روانشناسی فردی می‌نامید پیروان زیادی پیدا کرد. در ۱۹۲۶ آدلر نخستین بازدید از چندین بازدید خود از آمریکا را انجام داد و هشت سال بعد به استادی روانشناسی بالینی در دانشکده پزشکی لانگ‌آیلند (نیویورک) منصوب شد. وی درحالی که برای ایراد سخنرانی پر حرارت در سفر بود، در ابردین (اسکاتلند)، اسکاتلند درگذشت.

فروید در پاسخ به نامه دوستی که مرگ آدلر به شدت متأثرش کرده بود نوشت، «من معنای دلسوزی شما برای آدلر را نمی‌فهمم. برای یک پسر یهودی که از حومه وین خارج می‌شود مرگ در آبردین به خودی خود یک موقعیت بی‌سابقه و دلیلی است بر اینکه تا چه اندازه پیش رفته‌است. دنیا در برابر مخالفتش با روانکاوی پاداش خوبی به او داد» ^[۳].

منابع

آی‌کتاب (برداشت آزاد)
فرهنگ علوم رفتاری، علی اکبر شعاری نژاد، انتشارات امیرکبیر، چاپ دوم ۱۳۷۵.
«ویکی پدیای اینگیلیسی». هارشی‌یه بیی ۱۳ شهریور ۱۳۹۰ گادِر.

↑ (روزن، ۱۹۷۵، ص. ۲۱۰)
↑ (گی، ۱۹۸۸، ص. ۲۲۳)
↑ (اسکارف، ۱۹۷۱، ص. ۴۷)

[1] (روزن، ۱۹۷۵، ص. ۲۱۰)

[2] (گی، ۱۹۸۸، ص. ۲۲۳)

[3] (اسکارف، ۱۹۷۱، ص. ۴۷)

[۱]

[۲]

[۳]

@@ بند ۱۰: / بند ۱۰: @@
 == زندگی آدلر ==
-آدلر در یک خانواده ثروتمند که در حومه [[وین]]، [[اتریش]]، زندگی می‌کردند به دنیا آمد. کودکی او با بیماری، حسادت برادر بزرگ‌تر و طرد شدن از سوی مادرش مشخص شده بود. او خود را شخصی زشت و کوچک اندام تلقی می‌کرد. آدلر نسبت به پدرش بیش از مادرش احساس نزدیکی می‌کرد و شاید مانند [[کارل گوستاو یونگ|یونگ]]، بعدها به این دلیل با مفهوم عقده ادیپ مخالفت کرد که در تجارب دوره کودکی‌اش انعکاسی نداشت. آدلر در کودکی با جدیت تمام کار می‌کرد تا نزد همسالانش محبوبیت به دست آورد و به تدریج که بزرگ‌تر شد، به احساس عزت نفس و پذیرش از سوی دیگران دست یافت که در میان افراد خانواده‌اش سراغ نداشت.
+آدلر در اتا خانواده ثروتمند که در حومه [[وین]]، [[اتریش]]، زندگی كردنه  به دنیا بيئموئه. وچه گي وه با بیماری، حسادت گت برار و طرد بين از سوی شه مار مشخص بيّه بيه.وه خد ره شخصی زشت و کچيک اندام تلقی كرده. آدلر نسبت به شه پر بیش از شه مار احساس نزدیکی كرده و شاید مثل [[کارل گوستاو یونگ|یونگ]]، بعدا به اینتا دلیل با مفهوم عقده ادیپ مخالفت هکرده که در تجارب دوره وچگي وه انعکاسی نداشته. آدلر در وچگي با جدیت تموم کار كرده تا نزد شه همسالون محبوبیت به دست بياره و كم كم که گتتر بيه، به احساس عزت نفس و پذیرش از سوی دیگرون دست پيدا هكرده که در میون افراد شه خانواده‌ سراغ نداشته.
-آدلر در ابتدا دانش‌آموز ضعیفی بود، به اندازه‌ای ضعیف که معلمی به پدرش گفت که این پسر برای هیچ شغلی جز شاگرد کفاشی مناسب نیست. اما آدلر با پشتکار و فداکاری خود را از پایین‌ترین سطح کلاس بالا کشید. هم از نظر اجتماعی و هم از نظر تحصیلی سخت تلاش کرد تا بر عقب‌ماندگی‌ها و حقارت‌هایش غلبه کند و بدین‌ترتیب برای نظریه آینده‌اش دایر بر اینکه شخص باید نقاط ضعفش را جبران کند نمونه‌ای شد. توصیف احساس‌های حقارت، که بعدها بخش اصلی نظام او را تشکیل داد، بازتاب مستقیم تجارب اولیه خود اوست، دینی که آدلر آزادانه به آن اعتراف کرد.
+آدلر در اول دانش‌آموز ضعیفی بيه، به اندازه‌ای ضعیف که معلمی ونه پر ره بتّه که اینتا ريكا برای هیچ شغلی جز شاگرد کفاشی مناسب نیه. اما آدلر با پشتکار و فداکاری خد ره از پایین‌ترین سطح کلاس بالا بکشیه. هم از نظر اجتماعی و هم از نظر تحصیلی سخت تلاش هکرده تا بر عقب‌ماندگی‌ها و شه حقارتا غلبه هکنه و بدین‌ ترتیب برای  آینده‌ شه نظريه دایر بر اینکه شخص ونه نقاط ضعفش ره جبران هکنه نمونه‌ای بيه. توصیف احساسای حقارت، که بعدا بخش اصلی نظام وه ره تشکیل هدا، بازتاب مستقیم تجارب اولیه خد وه هسه، دینی که آدلر آزادانه به آن اعتراف هکرده.
-آدلر در چهار سالگی، هنگامی که از دست و پنجه نرم کردن با ذات‌الریه‌ای که او را تا دم مرگ برده بود بهبودی حاصل کرد، تصمیم گرفت پزشک شود. درجه دکتری پزشکی خود را در ۱۸۹۵ از دانشگاه وین دریافت کرد. پس از گرفتن تخصص چشم‌پزشکی و سپس اشتغال در پزشکی عمومی، به [[روانپزشکی]] روی آورد. در ۱۹۰۲ شرکت در نشست‌های بحث گروهی هفتگی فروید را به عنوان یکی از چهار عضو مجاز آغاز کرد. گرچه از نزدیک با فروید کار می‌کرد، رابطه شخصی با یکدیگر نداشتند. یکبار فروید گفته بود که آدلر حوصله‌اش را سر می‌برد.
+آدلر در چهار سالگی، هنگامی که از دست و پنجه نرم هکردن با ذات‌الریه‌ای که وه ره تا دم مرگ بورده بيه بهبودی حاصل هکرده، تصمیم بيته پزشک بوه. درجه دکتری شه پزشکی ره در ۱۸۹۵ از دانشگاه وین دریافت هکرده. پس از بيتن تخصص چشم‌پزشکی و سپس اشتغال در پزشکی عمومی، به [[روانپزشکی]] روی بيارده. در ۱۹۰۲ شرکت در نشستای بحث گروهی هفتگی فروید ره به عونوان اتا از چهار عضو مجاز آغاز هکرده. گرچه از نزدیك با فروید کار كرده، رابطه شخصی با یکدیگر نداشتنه. اتا بار فروید بته که آدلر ونه حوصله‌ره سر ويْنه.
-آدلر در چند سال بعد نظریه‌ای درباره شخصیت تدوین کرد که از بسیاری جهات با نظریه فروید تفاوت داشت و تأکید فروید بر عوامل [[جنسی]] را آشکارا مورد انتقاد قرار داد. در ۱۹۱۰ فروید ریاست انجمن روانکاوی وین را به نام او کرده بود تا اختلافات فزاینده بین آن دو از میان برداشته شود، اما در ۱۹۱۱، انشعاب اجتناب‌ناپذیر کامل شد. این انشعاب تلخ بود. بعدها آدلر فروید را کلاهبردار توصیف کرد و روانکاوی او را «کثیف» خواند <ref>(روزن، ۱۹۷۵، ص. ۲۱۰)</ref>. فروید از آدلر به عنوان «نابهنجار» و «دیوانه شهرت» یاد می‌کرد <ref>(گی، ۱۹۸۸، ص. ۲۲۳)</ref>.
+آدلر در چند سال بعد نظریه‌ای درباره شخصیت تدوین هکرده که از بسیاری جهات با نظریه فروید تفاوت داشت و تأکید فروید بر عوامل [[جنسی]] را آشکارا مورد انتقاد قرار داد. در ۱۹۱۰ فروید ریاست انجمن روانکاوی وین را به نام او کرده بود تا اختلافات فزاینده بین آن دو از میان برداشته شود، اما در ۱۹۱۱، انشعاب اجتناب‌ناپذیر کامل شد. این انشعاب تلخ بود. بعدها آدلر فروید را کلاهبردار توصیف کرد و روانکاوی او را «کثیف» خواند <ref>(روزن، ۱۹۷۵، ص. ۲۱۰)</ref>. فروید از آدلر به عنوان «نابهنجار» و «دیوانه شهرت» یاد می‌کرد <ref>(گی، ۱۹۸۸، ص. ۲۲۳)</ref>.
 آدلر در جنگ جهانی اول به عنوان پزشک در ارتش خدمت کرد و پس از آن کلینیک‌های راهنمای کودکان را در مدارس وین سازماندهی کرد. در سال‌های دهه ۱۹۲۰ نظام روانشناسی اجتماعی وی که خود آن را روانشناسی فردی می‌نامید پیروان زیادی پیدا کرد. در ۱۹۲۶ آدلر نخستین بازدید از چندین بازدید خود از آمریکا را انجام داد و هشت سال بعد به استادی [[روانشناسی بالینی]] در دانشکده پزشکی [[لانگ‌آیلند]] ([[نیویورک]]) منصوب شد. وی درحالی که برای ایراد سخنرانی پر حرارت در سفر بود، در [[ابردین (اسکاتلند)]]، [[اسکاتلند]] درگذشت.