ویکیپدیا، آزادِ دانشنومه، جه
طالقونیج طبری اتا بائش(گوئش) طوری (مازرونی) زوون جه هسه کا خلی کلارستاقی جا قرابت دارنه .طالقون زوونئون د دسه هسه اتا دسه مازرونی(طبری) زوون هسه کا جوستان به جور دله گپ زننه .اتا دسه دی پرسو-طبریک( فارسی-مازندرانی) هسه کا اغلب محلئون و شهرون طالقون شهرستون دله گپ زننه.
زوونی گرامر [ دچیین ]
این بائش دله سه جور ضمیر دره : کنائی(فاعلی) ، بوئی(مفعولی)،میلکی.[۱]
ضمیر
۱ مفرد
۲ مفرد
۳ مفرد
۱ جمع
۲ جمع
۳ جمع
فاعلی، طبری طالقانی
men
te
ve
amâ
šemâ
vešun/ešon
مفعولی، طبری طالقانی
mene
tere
vere
amâre
šemare
vešunre
ملکی، طبری طالقانی
mi
ti
vi
amei
šemei
vešuni
اضافه حرفون [ دچیین ]
معیار فارسیج
طالقونیج
سارویج طبری
داخل
dele
dele
برای
be-vâsson
vesse
از
de
je
از
be
je
را
re
re
با
hamrâ-jâ
hemrâ
زیر
ben
ben
روی
sar
sar
فارسی معیار
طالقونیج طبری
برای من
mibe- mi vâssoni
برای تو
tibe-ti vassoni
از من
men de
از تو
te de
از او
ve de
از آن (شی و حیوان)
One de
پدر را
piyer re
دختر را
detar re
با تو
Ti hamrâ- te jâ
زیر میز
mizi ben
بالا میز
mizi sar
فارسی معیار
طبری طالقانی (بالاطالقان)
من خانه هستم
Men serey dar
خانه ات بودم
te serey dari
میتوانم خانه ات باشم
tome ti serey dabem
چالس لهجه جا مقایسه
گویش طالقانی (بالا طالقان)
گویش کلارستاقی (چالوس)
فارسی
piyer
piyar
پدر
mâr
mâr
مادر
pessahr
rikâ/pesar
پسر
detar
kijâ/detar
دختر
miškâ/čučeka
miškâ
گنجشک
mulije
malije
مورچه
pire vak/vak
vag
قورباغه
talâ/xerus
telâ
خروس
kanginak
kangali
زنبور
sikâ
bili/sikâ
اردک
Osikkâ
usikâ
غاز
o
u
آب
hali
hali
آلوچه
bašu
bašo/buâr
برو
našu
našo
نرو
ari/aho
are
آره
na/nâ/he
nâ/no
نه
ben
ben
پشت/پایین
Joz
aghuz
گردو
Varg
verg
گرگ
فارسی
تو که هستی؟
Te kâhi?
اهل کجایی؟
kejeiji?
کجاست؟
kue?/keje dare?
اما هسمی سه خاخر
اینه گندنه سه چادر
اما بشیمی آمل
اما بشیمی آمل
آملی او بند داشته
زیور گلوند داشته
زیوری لینگی شلوار
بالا و پائین قلمکار
ها سگ سگ و ها کیش کیش
گو* علی خونی ریش
علی خونی ریش پیه
رخ رخ درویش بیه
همه گمبینه وه کیه؟
مارجان بوته می شیه
وی چک هاکشیه
می مجمع او بشیه
حمبومی سری کاله
حاجی حسین سوئاره
حاجی حسین تی فدا
کلومی قلف ره منا
↑ «بررسی و تحلیل واژگانی گویش دیزانی در طالقان». دانشگاه شهید بهشتی ، ۱۳۹۷، ۵۱.