جعفر ارطه‌ای

ویکی‌پدیا، آزادِ دانشنومه، جه
جعفر ارطه‌ای
شخصی معلومات
دوره
قاجار
زوونی که گپ زوئه
فارسی
حرفه
عالم

جعفر ارطه‌ای متخلص به غیبی اتا مازرونی عالم بی‌یه که ریاضات و نجوم دونسته. وه سال ۱٬۲۴۷ ارطه دنیا بمو و کتابون زیادی بنویشته. وه ریاضی و فیزیک کتابون په حاشیه نوشته که ونه خارِ-خارِ خط جه بی‌یه. ونه شعرِ کتاب هم اسا ونه سر گوم هسته. اتا «جغرافیای طبیعی مازندران» کتاب ره هم اعتضادالسلطنه وسّه بنویشته که هنتا کته. وه فقه و عربی و علم هیأت ره هم دستی داشته. وه ره اون گدر آخوندها کافر بنومستنه و تکفیر هاکردنه. غیبی سال ۱٬۳۱۴ هجری بمرده.[۱] این شعر ونه شنه:

تبارک الله مگر این نه زمستان بود
پس ار چه یاللعجب جهان گلستان بود
وه که چه بهشت است این یا طبرستان بود
فصل خزان است و گل بلاله زاران چراست
به ماه بهمن زمین شکوفه باران چراست
ساحت مازندران مگر که رضوان بود

منابع[دچی‌ین]

  1. زمانی شهمیرزادی، علی. شعرای مازندران و گرگان. چاپ احمدی، ۱۳۷۱. ۲۰۶.