ویکی‌پدیا، آزادِ دانشنومه، جه
شخصی معلومات| بزا-روز | |
|---|
| ملیت | |
|---|
| گپ‌بزن زوون | |
|---|
| پیشه | |
|---|
دچی‌ین - کد دچی‌ین - آیتم دچی‌ین |
ابوسَلیک گُرگانی از اولین شاعرونی بی‌یه که پارسی دری ِزوون جه شعر بائوته. وه عمرو لیث صفاری جه هم‌دوره بی‌یه. این شعر وِنه شِنه:
| خون خود را گر بریزی بر زمین |
|
به که آب روی ریزی در کنار |
| بت‌پرستنده به از مردم‌پرست |
|
پند گیر و کاربند و گوش دار |
- صفا، ذبیح‌الله. تاریخ ادبیات ایران (جلد اول). چاپ بیستم، تهران: ققنوس، ۱۳۸۱، ISBN 964-311-013-3.
- صفا، ذبیح‌الله. «شعرا». در تاریخ ادبیات ایران (جلد اول). ساری: زهره، ۱۳۸۰.
