احمد اخگر
احمد اخگر 
| ||||||||||||||
احمد اخگر مازرونی مشروطه‌خاه، نظامی و شاعر بی‌یه. وه سال ۱۲۶۸ هجری شمسی، ايراء لاريجان دنیا بمو و جاندارمری خدمت هکرده و تا سرهنگى درجه ره بیته.[۱]
اخگر همزمان مشروطیت دوره مشروطه‌چی بیّه و مجاهدون ره مشق نظام دائه. جهونی جنگ اول دله هم بریتانیا جه دشمنی کرده و خاسته بوشهر دله وشون ره صدمه بزنه که موفق نیّه و بورده کرمانشاه ِموقتی دولت ره خدمت هکرده. اخگر این گدر مقاومت دله شه ات ور چش ره از دست هادا. سال ۱۲۹۹ احمد شاه وه ره مدال شجاعت هدا. وه پنجمین مِیلسِ دله بوشهر نماینده بی‌یه و رضا خان جه مخالفت هاکرده. اواخر تیر ۱۳۰۳ وه رضا خان ره استیضاح هکرده ولی چون اقلیت دیینه، موفق نینه و میلس ره سر بی‌یشته بورده.[۲]
اخگر سال ۱۳۳۶ بازنشست بیّه. وه بازنشستگی دوره اتا مجله «همت اخگر» چاپ کرده و شعر هم ونه دله نوشته.«اسرار خلقت»، «امثال منظوم» و «فارسى نامه اخگر» ونه کتابون جا هستنه.[۳]
منابع
[دچی‌ین]- ↑ ویکی اطلس فرهنگی ایران
- ↑ «مذاکرات جلسه ۴۸ دوره پنجم مجلس شورای ملی ۲۸ اسد ۱۳۰۳». هارشی‌یه ۱۲ آوریل ۲۰۲۰.
- ↑ ویکی اطلس فرهنگی ایران