اختلالات افسردگی

ویکی‌پدیا، آزادِ دانشنومه، جه

اغلب اِما افسرده بومّي.رد بَيّن در اَتّا امتحان،از دست هِدائن عزيزان، و طلاق نمونه هايي هسّه نِه كه باعث افسردگي در خَلِه از افراد بونه.[۱].

اينتا اختلال جزو اختلال هاي خلقي محسوب بونه.خلق حالت هيجاني بي وقفه اي هسّه كه در طول اَتّا پيوستار از غمگيني تا شادي تجربه بونه.اختلال هاي خلقي با احساس نابهنجار افسردگي يا شعف كه در بعضي موارد با ويژگي هاي روان گسستگي همراه هسّه توصيف بَيْنِه.[۲].

اختلالات خلقي به اختلالات افسردگي يك قطبي كه طي آن شخص فقط از نشونه هاي افسردگي رنج وَيْنه بدون اينكه به مانيا مبتلا بَوّه و اختلالات دو قطبي كه طي آن هم افسردگي و هم مانيا روي دِنّنِه تقسيم بونه.[۳]. افسردگي به هر شكل ديده بَوّه،شيوة ديد فرد از خود،از ديگران و از دِنيا ره تعريف كِنّه.افسردگي قدرت قضاوت ره تضعيف كِنّه و باعث رفتارهاي نامعقول بونه.در هر يك از موردها،بيمار نتونّه زندگي روزمره عادي دارِه.[۴].

طبقه بندي افسردگي[دچی‌ین]

الف-اختلال افسردگي اساسي[دچی‌ین]

اختلال يك قطبي نيز وره گنّنه.[۵]ويژگي اصلي اينتا اختلال يك دوره زموني حداقل دو هفته اي هسّه كه در ضمن آن يا خلق افسرده يا بي علاقگي و يا فقدان احساس لذت تقريباً در همه كارا وجود داينه.همچنين فرد وِنه دسّ كم چهار نشونه ديگه از جمله تغيير در اشتها و يا وزن،خو،و كاراي رواني-حركتي،كاهش زور،احساس بي ارزشي يا گناه،مشكل در تفكر،تمركز يا تصميم گيري،يا فكراي عود كننده در بارة مرگ و خِدكشي،طرح نقشه و يا اقدام براي خِدكشي ره داشته باشه.[۶].

نشونه هاي افسردگي اساسي[دچی‌ین]

1-وجود خلق افسرده در بخش ويشتر روز و تقريباً همه روزه.

2-كم بيّن اَتّا خله علاقه يا لذت نسبت به همه يا تقرباً همه كارا در بخش ويشتر روز،تقريباً همه روزه.

3-كم بيّن اَتّا خله وزن بدون پرهيز يا رژيم غذايي خاص يا ويشتر بيّن اَتّا خله وزن،يا پايين يا بالا بوردن اشتها تقريباً همه روزه.

4-بيخويي يا خوبِله بَيّنْ تقريباً همه روزه.

5-بيقراري يا كِنْدي رواني-حركتي تقريباً همه روزه.

6-خسّگي يا از دس هِدائن زور تقريباً همه روزه.

7-احساس بي ارزش بَيّن يا احساس گِناه افراطي يا بي مورد.

8-پايين بي يَموئن توانايي تفكر يا تمركز،يا بي تصميمي،تقريباً همه روزه.

9-افكار عود كننده راجع به مرگ،انديشه پردازي خِدكشي مكرر بدون نقشه خاص،يا اقدام به خِدكشي يا طرح نقشه خاصي براي خِدكشي.[۷].

همه گيري شناسي اختلال افسردگي اساسي[دچی‌ین]

ويژگي هاي خاص وابسته به فرهنگ:فرهنگ تونّه تجربه و درك نشونه هاي افسردگي ره تحت تأثير قرار هَدِه.با اينتا آگاهي و هوشياري نسبت به خصايص قومي و فرهنگي در زموني كه بيمار از دورة افسردگي عمده اظهار ناراحتي كِنّه ،تونّه از تشخيص مبهم يا تشخيص غلط جلوگيري هكنه.براي نمونه،در بعضي فرهنگا افسردگي ممكنه به جاي غمگيني يا احساس گِناه عمدتاً با جلوه هاي جسمي تجربه بوّه.شكايتاي مربوط به اعصاب و سردردا(در فرهنگاي لاتين و مديترانه اي)،شكايت از ضعف،خسّگي،يا عدم تعادل(در فرهنگاي آسيايي و چيني)،مشكلاي مربوط به قلب(در فرهنگاي خاورميونه)،يا دل بِشكسّگي(در ميون سرخپوستاي آمريكاي شمالي)ممكنه تجربة افسردگي ره نشون هَدِن.[۸].

ويژگي وابسته به سن:اينتا اختلال در وچوناي كچيك و نوجونا يكسون هسّه.گرچه داده هايي وجود دايْنِه كه نشون دِنه برجستگي نشونه هاي اختصاصي ممكنه همراه با سن تغيير هكنه.در نوجونا اغلب با اختلالاي رفتار ايذايي،اختلالاي كاستي توجه،اختلالاي اضطرابي،اختلالاي مربوط با مواد،و اختلالاي بَخِردن همراه باشه.در گتِّرا ممكنه نشونه هاي شناختي به طور خاصي بارز باشه.[۹].

ويژگي وابسته به جنس:زنا در مقايسه با مردا در مقاطعي از شِ زندگي در معرض خطر ويشتري براي ابتلا به دوره افسردگي اساسي هسّنه . ويشترين فرق از اين بابت در بررسياي كه در ايالات متحده آمريكا و اروپا انجام بيته به دس بيَمو.بررسيا حاكي از اين هسّه كه در دوره هاي افسرده كننده در زنا دو برابر مردا هسّه.[۱۰].

دوره يا سير:اينتا اختلال معمولاً در طي چن روز تا چن هفته پيدا بونه.دوره پيش بيمارگون كه ممكنه نشونه هاي اضطراب و نشونه هاي افسردگي خفيف ره شامل بوّه احتمالاً هقته ها تا ماه ها پيش از شروع دورة افسردگي عمدة كامل دوام اِيايْنِه.[۱۱].

شيوع:مطالعات مربوط به اينتا اختلال نشون هدانه كه اَتّا خله گت آدمون به اينتا اختلال دچار بَيْنِه.[۱۲].براي مثال،حداقل پانزده تا بيست برابر ويشتر از اسكيزوفرني،و تقريباً به همون ميزون تموم اختلالاي اضطرابي در مجموع[۱۳] .خطر كلي ابتلا به اينتا اختلال در نمونه هاي اجتماعي از ده تا بيست و پنج درصد براي زنا و از پنج تا دوازده درصد براي مردا متغيير هسه.شيوع مقطعي اينتا اختلال در گت آدمون در نمونه هاي اجتماعي از پنج تا نه درصد براي زنا و از دو تا سه درصد براي مردا متغيير هسّه.[۱۴].از قرار معلوم اتفاق دَكِتن آن در چن دهة اخير ويشتر بَيّه[۱۵] .

ب-اختلال افسرده خويي[دچی‌ین]

شدت اختلال افسرده خويي كه قبلاً روان نژندي ملال انگيز وِرِه گِتِنه،كمتر از اختلال افسردگي اساسي هسّه.[۱۶].اينتا اختلال از نظر شدت خفيف تا شديد هسّه،اما شاخص اصلي وِ مزمن بَيّنْ وِ هسّه.[۱۷].در زنا شديدتر و متداولتر از مردا هسّه.شروع آن كم كم هسّه.اغلب در اونايي كه داراي تاريخچة طولاني استرس يا فقدان ناگهاني هسّنه روي دِنه.اغلب با اختلالاي روان پزشكي ديگه اي از قبيل سوء مصرف مواد،اختلالاي شخصيتي و اختلال وسواسي اجباري همراه هسّه.عموماً شروع آن در افراد بيست تا سي ساله هسّه.اگر چه يك نوع زود آغاز قبل از بيست و يك سالگي وجود داينه.در ميان بستگون درجة اول با اختلال افسردگي اساسي رواج ويشتري داينه.[۱۸].

نشونه هاي افسرده خويي[دچی‌ین]

1-وجود خلق افسرده در بخش ويشتر روز و در ويشتر روزا به مدت حداقل دو سال.

2-در حالت افسردگي دو يا چن مورد از نشونه هاي زير وجود داينه:

-كم اشتهايي يا پِر اشتهايي.

-بي خويي يا كم خويي.

-كمبود زور يا احساس خسّگي.

-عزت نفس پايين.

-تمركز كم يا اشكال در تصميم گيري.

-احساس درماندگي.

3-طي اين دورة دو ساله آشفتگي(يك سال در مورد وچونا و نوجوونا)شخص اصلاً به مدت بيش از دو ماه در يك نوبت بدون نشونه هاي موجود در ملاكاي بند يك و دو هسّه.

4-در طي دو سال اول آشفتگي(يك سال در مورد وچونا و نوجوونا) دورة افسردگي عمده وجود ناشته.

5-هرگز يك دورة مانيك،يك دورة مختلط،يا يك دورة هيپومانيك وجود ناشته و هرگز ملاك هاي تشخيصي اختلال ادواري خويي وجود ناشتنه.

6-اينتا اختلال منحصراً در طي دورة يك اختلال روان پريشي مزمن، مثل اسكيزوفرنيا يا اختلال هذيوني پيدا نبونه.

7-نشونه ها،پريشوني يا اختلال قابل ملاحظة باليني ره در كاركرد اجتماعي،كاري،يا بقية زمينه هاي مهم كاركرد باعث بونّنه.[۱۹].

همه گيري شناسي اختلال افسرده خويي[دچی‌ین]

الگوي خانوادگي:اينتا اختلال در ميون فاميلاي بيوژنيك درجة اول مبتلايان به اختلال افسردگي عمده شايعتر از كل جمعيت هسّه.[۲۰].

ويژگي وابسته به سن و جنس:در وچون كچيك ظاهراً در هر دو جنس به يك اندازه روي دنه و اغلب به اختلال در عملكرد تحصيلي و روابط اجتماعي منجر بونه.در سن بالا،احتمال بروز در زنانون دو تا سه بار ويشتر از مردا هسّه.[۲۱].

دوره يا سير:اينتا اختلال اغلب شروعي زود رس و ناگهاني داينه و همچنين سير وِ مزمن هسه.[۲۲].مدت متوسط اينتا اختلال پنج سال هسّه.اما تونّه بيست سال يا ويشتر به درازا بكشه.[۲۳].اگه اينتا اختلال مقدم بر شروع اختلال اساسي باشه احتمال خار بيّن بي خِدي كامل دوره اي بين دوره هاي افسردگي عمده كمتر بونه و احتمال ويشتر بَيّن فراووني بروز دوره هاي آينده ويشتر بونه.گرچه ميزون خار بيّن بي خِدي اينتا اختلال ممكنه حدود ده درصد در سال باشه،اما شواهد نشون حاكي از اين هسّه كه با درمون فعال نتايج بهتِري به دس بيه.[۲۴].

شيوع:شيوع كلي يا مادام العمر اينتا اختلال تقريباً شش درصد و شيوع نقطه اي يا مقطعي تقريباً سه درصد هسّه.[۲۵].

بن بنویشت[دچی‌ین]

  1. باچر و ديگران،2007،ترجمة سيد محمدي،1388،ص 2
  2. كاپلان ،هارولد؛ سادوك،بنجامين(1996) خلاصه روانپزشكي.جلد اول و دوم،ترجمه نصرت اله پور افكاري(1379)،انتشارات شهر آب-آغاز،چاپ اول،تهران
  3. روزنهان،ديويد.ال؛سليگمن،مارتين.اي.پي.روانشناسي نابهنجاري-آسيب شناسي رواني.جلد دوم،ترجمه يحيي سيد محمدي(1379)،نشر ارسباران،چاپ اول،تهران
  4. انجمن روان پزشكي آمريكا.طبقه بندي اختلالات رواني ترجمه نصرت اله پور افكاري،1379،انتشارات آزاده،چاپ سوم،تهران
  5. كاپلان ،هارولد؛ سادوك،بنجامين(1996) خلاصه روانپزشكي.جلد اول و دوم،ترجمه نصرت اله پور افكاري(1379)،انتشارات شهر آب-آغاز،چاپ اول،تهران
  6. DSM-IV-TR ترجمه نيكخو و آواديس يانس،1381،ص 531
  7. DSM-IV-TR ترجمه نيكخو و آواديس يانس،1381،ص 531
  8. DSM-IV-TR ترجمه نيكخو و آواديس يانس،1381،ص 531
  9. DSM-IV-TR ترجمه نيكخو و آواديس يانس،1381،ص 531
  10. DSM-IV-TR ترجمه نيكخو و آواديس يانس،1381،ص 531
  11. DSM-IV-TR ترجمه نيكخو و آواديس يانس،1381،ص 531
  12. DSM-IV-TR ترجمه نيكخو و آواديس يانس،1381،ص 565
  13. باچر و ديگران،2007،ترجمة سيد محمدي،1388،ص 6
  14. DSM-IV-TR ترجمه نيكخو و آواديس يانس،1381،ص 565
  15. باچر و ديگران،2007،ترجمة سيد محمدي،1388،ص 6
  16. كاپلان ،هارولد؛ سادوك،بنجامين(1996) خلاصه روانپزشكي.جلد اول و دوم،ترجمه نصرت اله پور افكاري(1379)،انتشارات شهر آب-آغاز،چاپ اول،تهران
  17. باچر و ديگران،2007،ترجمة سيد محمدي،1388،ص 10
  18. كاپلان ،هارولد؛ سادوك،بنجامين(1996) خلاصه روانپزشكي.جلد اول و دوم،ترجمه نصرت اله پور افكاري(1379)،انتشارات شهر آب-آغاز،چاپ اول،تهران
  19. DSM-IV-TR ترجمه نيكخو و آواديس يانس،1381،ص 579
  20. DSM-IV-TR ترجمه نيكخو و آواديس يانس،1381،ص 576-575
  21. DSM-IV-TR ترجمه نيكخو و آواديس يانس،1381،ص 576-575
  22. DSM-IV-TR ترجمه نيكخو و آواديس يانس،1381،ص 576-575
  23. باچر و ديگران،2007،ترجمة سيد محمدي،1388،ص 10
  24. DSM-IV-TR ترجمه نيكخو و آواديس يانس،1381،ص 576-575
  25. DSM-IV-TR ترجمه نيكخو و آواديس يانس،1381،ص 576-575


منابع[دچی‌ین]

  • باچر و ديگران،2007،ترجمة سيد محمدي،1388.
  • كاپلان ،هارولد؛ سادوك،بنجامين(1996) خلاصه روانپزشكي.جلد اول و دوم،ترجمه نصرت اله پور افكاري(1379)،انتشارات شهر آب-آغاز،چاپ اول،تهران.
  • روزنهان،ديويد.ال؛سليگمن،مارتين.اي.پي.روانشناسي نابهنجاري-آسيب شناسي رواني.جلد دوم،ترجمه يحيي سيد محمدي(1379)،نشر ارسباران،چاپ اول،تهران.
  • انجمن روان پزشكي آمريكا.طبقه بندي اختلالات رواني ترجمه نصرت اله پور افكاري،1379،انتشارات آزاده،چاپ سوم،تهران.
  • DSM-IV-TR ترجمه نيكخو و آواديس يانس،1381.