اینترنت

ویکی‌پدیا، آزادِ دانشنومه، جه
طرحی محاسباتی از بخش پچیکی از شکل شبکه اینترنت. نقطه‌ئون عکس دله نشونگر آدرس‌ئون آی‌پی، و خطوط وشون ِمیون نشونگر خط ارتباط بین دِتا آی‌پی هستنه.
نمودار کارورون اینترنت به ازای هر صدنفر ساکنین جه بین سالون ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۷توسط اتحادیه بین‌المللی ارتباطات(ITU).

اینترنت (به انگلیسی: Internet) ره ونه گت‌ترین سامانه‌ای دونستن که تاکنون به دست آدم طرّاحی، مهندسی و اجرا بیّه. ریشه این شبکهٔ عظیم جهونی به دهه۱۹۶۰ بازگردنه که آژانسون نظامی موتحده ایالات امریکا روی پروژه‌ئونن تحقیقاتی بساتن شبکه‌ای مستحکم وسّه، توزیع بیّه و باتحمل خطائون سرمایه گذاری هاکردنه. این پژوهش به همراه دوره‌ای از سرمایه‌گذاری شخصی بنیاد ملی آمریکا علوم بساتن اتا نو ستون فقرات وسّه، سبب بیّه تا مشارکت‌ئون جهونی آغاز بواشه و از میونه دههٔ ۱۹۹۰، اینترنت به صورت اتا شبکهٔ همگانی و جهون‌شمول دربموئه.

اینترنت سامانه‌ای جهونی از شبکه‌ئون رایانه‌ای به‌هم پیوسته هسته که از پروتکل TCP/IP ارتباط با ات دیگر وسّه استفاده کانّه. به عبارت دیگر اینترنت، شبکه شبکه‌ها هسته که از میلیونا شبکه خصوصی، عمومی، دانشگاهی، تجاری و دولتی اندازه‌ئون محلی و پچیک تا جهونی و خله گت دله تشکیل بَیی‌یه که با آرایه وسیعی از فناوریون الکترونیکی و نوری به هم متصل بَینه. اینترنت دله منابع اطلاعاتی و خدمات گسترده ای دره که برجسته‌ترین وشون وب جهون‌گستر و پست الکترونیکی هستنه. سازمان‌ئون، مراکز علمی و تحقیقاتی و موسسات متعدد، نیازمند دستیابی به شبکه اینترنت ایجاد اتا وب‌گاه، دستیابی از راه دور وی‌پی‌ان، انجام تحقیقات و یا استفاده از سیستم پست الکترونیکی، وسّه هستنه. خله از رسانه‌ئون ارتباطی سنتی مثل تلفن و تلویزیون هم با استفاده از اینترنت تغییر شکل هدانه و یا مجددا تعریف بَینه و خدماتی جدید مثل صدا روی پروتکل اینترنت و تلویزیون پروتکل اینترنت ببساته بَینه. انتشار روزنومه هم به صورت وب‌گاه، آر‌اس‌اس وب و وب‌نوشت تغییر شکل هدائه. اینترنت اشکال جدیدی از تعامل بین آدما ره از طریق پیغوم‌رسونی فوری، چت و شبکه‌ئون اجتماعی به‌وجود بی‌یارده.

اینترنت دله هیچ نظارت مرکزی چه بر امور فنی و چه بر سیاستون دسترسی و استفاده وجود ندانّه. هر شبکه تشکیل دهنده اینترنت، شه استانداردون ره دِرِس کانده. تنها استثنا این مورد دله دِ فضای اسم اصلی اینترنت، نشونی پروتکل اینترنت و سامانه نام دامنه هسته که توسط سازمانی به اسم آیکان مدیریت وانه. وظیفه پی بندی و استاندارد سازی پروتکلون هسته‌ای اینترنت، IPv4 و IPv6 بر عهده گروه ویژه مهندسی اینترنت هسته که سازمانی بین‌المللی و غیرانتفاعی هسته و هر فردی بتونده وشون جه کایری هاکنه.

واژه اینترنت[دچی‌ین]

واژه لاتین the Internet چنونچه به شبکه جهونی اینترنت اشاره کانده، اسم خاص هسته و حرف اولش با گت ِحروف شروع وانه(I). اگر حرف اول وه پچیک بائه بنشنه وه ره به عنوان شکل پچیک‌بَیی کلمه Internetwork برداشت هاکردن که به معنی میون‌شبکه هسته. واژه "ابر" هم به صورت استعاری، به ویژه ادبیات رایانش ابری و نرم افزار دله به عنوان سرویس، اشاره به اینترنت وسّه به کار انه.

پروتکل[دچی‌ین]

لطفا گت بنویشته ره بخوندین: پروتکل

زیرساخت ارتباطی پیچیده اینترنت، از اجزای سخت افزاری به همراه سامانه‌ای از لایه‌ئون نرم‌افزاری که جنبه‌ئون مختلفی از معماری وه ره کنترل کانّه تشکیل بَیی‌یه. از اونجه که سخت‌افزار اینترنت ره غالبأ بنشنه پشتیبونی وسّه هر سامانه نرم‌افزاری دیگری جه استفاده هاکردن، اینترنت شه ویژگی‌ئون ره مرهون طراحی معماری نرم‌افزار و پروسه استاندارد سازی قوی این معماری هسته که زیربنای مقیاس‌پذیری و موفقیت وه ره ساجنه. مسئولیت طراحی معماری سامانه‌ئون نرم‌افزاری اینترنت بر عهده گروه ویژه مهندسی اینترنت(IETF) بی‌یشته بیّه.[۱] IETF گروه‌ئون کاری استانداردگذاری ره درارتباط با جنبه‌ئون مختلف معماری اینترنت مدیریت کانّه که به روی هر فردی باز هستنه. بحثون حاصل و استانداردون نهایی در قالب اسنادی به اسم درخواست توضیح(RFC) (به انگلیسی: Request for Comments) منتشر وانّه که به مفتی وبگاه IETF دله قابل دسترسی هستنه. روشون اصلی شبکه بندی که اینترنت ره راه دمدنه RFC دله انّه که به طور ویژه‌ای متمایز بَیی هستنه واستانداردون اینترنت ره تشکیل دنّه. سایر اسناد ضعیف‌تر اسناد اطلاع رسانی، آزمایشی و تاریخی هستنه و یا اسنادی‌نه که بهترین شیوه‌ئون رایج در پیاده سازی فناوریون اینترنت ره گانّه.

استانداردون اینترنت چارچوبی ره مشخص کانّه که به نام بسته پروتکل اینترنت بشناسی وانه. این بسته اتا مدل معماری هسته که روشون ره به سامانه لایه بندی بَیی پروتکلون جه تقسیم کانده.(RFC 1122, RFC 1123) هرلایه با محیطی متناظر هسته که سرویسونی که ارائه دنه ونه دله محیط یا حوزه عمل کانّه. بالاترین لایه، لایه کاربرد (به انگلیسی: Application Layer)، فضایی هسته شیوه‌ئون شبکه بندی مخصوص برنامه‌ئون کاربردی وسّه که مورد استفاده نرم‌افزارون کاربردی قرار گیرنه، به عنوان مثال اتا مرورگروب. زیر این لایه، لایه انتقال (به انگلیسی: Transport Layer) قرار دانّه که برنامه‌ئون کاربردی ره "میزبان‌ئون متفاوت" دله از طریق شبکه با شیوه‌ئون مناسب مبادله هدائه به اتدیگر مرتبط ساجنه(به عنوان مثال مدل کارخواه-کارساز). در زیر این لایه‌ئون فناوریون شبکه بندی اساسی در قالب دِ لایه قراردارنه. لایه اینترنت از طریق نشونی پروتکل اینترنت(آدرس IP) این قابلیت ره به رایانه‌ئون دِنه که اتدیگر ره شناسایی هاکنن و اتدیگر جا ره پیداهاکنن و وشون ره اجازه دنه که از طریق شبکه‌ئون ترانزیت میونی به هم متصل بوائن. درآخر زیر همه لایه‌ئون اتا لایه نرم‌افزاری به اسم لایه پیوند قرار گنّه که اتصال بین میزبانایی که اتا شبکه محلی دله قرار دارنه و یا از طریق اتصال شماره گیری (Dial-up Connection) ره به‌وجود یانّه. این مدل که به نام TCP/IP بخوندسته وانه ات‌تی طراحی بَیی‌یه که از سخت‌افزاری که ونه سر کار کانّه مستقل بائه و به جزئیات سخت‌افزاری نپردازنه. مدل‌ئون دیگری هم علاوه بر این مدل به‌وجود بمونه (مثل مدل مرجع OSI) که اگرچه شباهتون زیادی با هم دارنه، اما نا از لحاظ جزئیات توصیفی و نا از نظر پیاده سازی با هم سازگار نینه.

برجسته‌ترین جزء مدل اینترنت پروتکل اینترنت(IP) هسته که اتا سیستم آدرس دهی (آدرس‌ئون IP) رایانه‌ئون متصل به اینترنت وسّه ره فراهم کانّه. IP نسخه 4، نسخه ابتدایی وه بی‌یه که نسل اول اینترنت امروزی دله به‌کار بَیته بیّه و هنتا هم کاربرد عمده دانّه. این نسخه به گونه‌ای طراحی بَیبی‌یه که 4.3~ میلیارد (109) میزبان اینترنت ره آدرس دهی کانده. اما رشد انفجاری ایترنت منجر به تموم بیّن آدرسون IP بیّه و گمون شونه که تقریبا 2011 دله به مرحله پایانی‌اش برسه.[۲] اواسط دهه 90 جدید نسخه این پروتکل، IPv6 با قابلیت آدرس دهی خله بیشتر و مسیریابی کارآمدتر ترافیک اینترنت به‌وجود بموئه. این نسخه هم إسا مرحله به‌کارگیری تجاری سراسر دنیا دله به سر ونه و دفاتر ثبت منطقه‌ای اینترنت (RIR) (به انگلیسی: Regional Internet Registry) به تموم مدیرون منابع اصرار کانّه که پذیرش جدید نسخه و تغییر، وسّه برنامه‌ریزی هاکنن.[۳]

IPv6 با IPv4 همکنش پذیر(Interoperable) نی‌یه و در واقع نسخه‌ای موازی از اینترنت سازنه که در دسترس نرم‌افزارون سازگار با IPv4 نی‌یه. این به‌این معنی هسته که ارتقای نرم‌افزار و یا استفاده از امکانات ترجمه همه دستگاه‌ئون شبکه وسّه که خانّه روی اینترنت IPv6 ارتباط برقرار هاکنن، امری ضروری هسته. اکثر سیستم عامل‌ئون مودرن امروزی به گونه‌ای تغییر هدابینه که از هر دِتا نسخه IP پشتیبونی کانّه، اما زیرساختون شبکه هنتا این قافله جه عقب دکته‌ترنه.

منابع[دچی‌ین]