روان نژندی
(روان نژندي جه بموئه)
در روان‌شناسی روان‌نژندی نوعی سراسیمگی هسه که پایه و اساس کالبد شناسانه‌ای ندارنه. به عبارتی دیگر روان‌نژندی نوعی بیماری روانی یا رفتاری هسه که اساسی اوزوی ندارنه. در اینتا بیماری ازتراب روانی با حفز سلامت توان عقلی در شخص پدید انه. روان‌شناسون بر اینتا باورنه که نگرونی اتا از مهمترین علامت‌های روان نژندی ویشترین و رایج‌ترین نوع اون هسه. نگرونی هم نوع موقت دارنه وهم دایمی. برخی از روان‌شناسون نگرونی ره چنین تعریف کننه: نگرونی، احساس اومومی به آزردگی ناخوشایند، انتزار ختر و ترس ناشی از ختری هسه که شخس منتزر اون هسه و ندوننه از کجه سرچشمه گينه.