روان کاوی
روانکاوی همون گونه که از نوم اون بر انه، به معنی تحلیل روان (یا ذهن) اتا شخص هسه. به عبارت دیگه همانطور که «کتاب رواندرمانی چچی‌یه؟» دله بیئموئه روان کاوی روشی پرداختن عمیق‌تر و متمرکزتر بر ناخدآگاهی وسّه هسه. منظور ناخدآگاه جه اون بخش روان هسه که از دسترس آگاهی خارج بیّه ولی به کنترل رفتار فرد دمباله دنه.
اینتا اصطلاح نخست در سال ۱۸۹۶ رایج بیه. طول روان کاوی دله، درمونگر (یا روان کاو) سعی کننه درمانجو ره نسبت به شه تعارضا ناهوشیار که به ونه تجربه‌ئون وچگی مربوط بوننه، آگاه هکنه. روان کاوی دله، روان کاو شه داده‌ئون ره مصاحبه‌ئون بالینی جه کسب کننه.
روان کاوی سنتی بر پایهٔ اینتا عقیدهٔ اصلی فروید استوار هسه که تعارضون ناهوشیار میون بخشون موختلفِ روان - نهاد، خد و فرا خد - علت اصلی رفتار نا بهنجار هسنه.
فروید بر اینتا باور بی‌یه که آگاهی پیدا هکردن اتا تعارضِ دردناک جه موجب کاهش اضطراب بونه. وه موشاهده هکرده که هر گادِر ونه بیمارون تجربهٔ تلخ و تکون دهنده‌ای ره همراه با هیجانای اضطراب‌آور اون به یاد اییارننه، ظاهراً تأثیر اون تعارض جه رفتار فرد سر جا کم بونه.
البته دست پیدا هکردن به تعارضای نا هوشیار کار ساده‌ای نیه. خد، به کومک مکانیسمای دفاعی مانع از هوشیاری نسبت به افکار ناهوشیار بونه. کسب بینش نسبت به ناهوشیاری مستلزم فریب هداهن خد و تضعیف حالت دفاعی اون هسه. تداعی آزاد، تفسیر، تحلیل رؤیا، مقاومت و انتقال پنچ فن اصلی برای آگاهی پیدار هکردن به تعارضای نا هوشیار هسنه.
- تداعی آزاد. در روان کاوی به بیمار بئوته بونه که هر اون چه ره که به ذهن وه خطور کنه ره، بیان هکنه.
- تفسیر. در روان کاوی، روان کاو صرفاً تفسیری از اون چه بیمار اظهار هکرده یا انجام هداهه، ارائه کنه. برای مثال، اگر بیمار با عصبانیت و از روی خشم از ش پر گپ زننه، روان کاو ممکنه نشونه‌های کنونی بیماری ره نشونی از احساسای سرکوب بئی شخص نسبت به ش پر بدونه.
- تحلیل رؤیا. فروید رؤیا ره شاهراهی که به ناهوشیاری ختم بونه دونسه، چرا که در میون خو، خد قادر به دفاع هکردن از خویش در برابر تعارضا ی ناهوشیار که به صورتای گوناگونی در خو تجلی پیدا کنه نیه.
- مقاومت. روان کاو با موشاهدهٔ گفته‌های بیمار به کاوش پیرامون نمونه‌های مقاومت، یعنی تمایل به باز داری از ابراز آزادانهٔ مطلب ناهوشیار اونا پردازنه؛ مثلاً اگر بیمار در مورد گپ در بارهٔ اتا موضوع مقاومت کنه، در اینتا صورت روان کاو سعی کنه با دنبال هکردن موضوع دلیل مقاوت ره پیداهکنه.
- انتقال. در میون روان کاوی، بیمار ممکنه احساسائی ره که در سالای گذشتهٔ زندگی خد به خصوص در مورد پر، مار یا سایر افراد با اهمیت تجربه هکرده، در ش روابط با درمونگر، انعکاس هده. اینتا پدیده انتقال نوم بیته. روان کاو اینتا واکنشای هیجانی ره واقعی ندونه و اونا ره از زاویهٔ تعارضای حل نئی دوران کودکی یا روابط قبلی بیمار اشنه و مورد تفسیر قرار دنه.
منابع
[دچی‌ین]- روانشناسی عمومی شابک ۵-۰۱-۶۳۸۹-۹۶۴
- محمدپور احمدرضا. (۱۳۸۸). رواندرمانی چیست؟. تهران: نشر قطره.
- ویکی پدیای فارسی
پیوند به بیرون
[دچی‌ین]- آنچه لازم هسه درباره روان شناسی بدونیم (به فارسی)
- سایت علمی روان شناسی جنسی (به فارسی)