زین‌العابدین فروزش

ویکی‌پدیا، آزادِ دانشنومه، جه

زین‌العابدین فروزش اتا مازرونی نویسنده بی‌یه که سال ۱۲۷۶ شمسی، کلاردشت ِنزدیکی، کوه‌پر ِمله دله، دنیا بموئه. وه فقه، اصول، حکمت، منطق و دیگه دینی چیون ره شه منطقه دله، میرزای تنکابنی، مسیح طالقانی و شیخ علی نوری پَلی جه یاد بَییته و بعد بورده تهران و جدید ِعلوم ره دارالفنون دله بخوندسته.

فروزش قاجارون ِدوره همیشه سوسیالیستی حزبون و دموکرات و رادیکال ِکمیته‌ئون دله دَیی‌یه. وه ات‌گادِر فارس ِایالت ِدادستان، آذربایجون ِاستیناف ِکفیل، آمار ِاداره‌ی ِکارگزینی و... بی‌یه. وه این کارها په، ملی جبهه ره بساته و آزادی‌خائون ِسَر ره جمع هاکرده. وه سال ۱۳۰۱ اتا روزنومه بساته که ونه نوم «نجات ملی» بی‌یه و این روزنومه ره هرچن وقت توقیف کاردنه. وه سال ۱۳۱۸ جه فروزش هرچی سیاسی پُست جه استعفا هِدا و وکیل بیّه. ات مدت که بگذشته په، دِباره سیاسی فضا آروم بیّه و وه بورده روزنومه‌نویسی په. دِباره اسفند ۱۳۲۰ شه روزنومه ره چاپ هاکرده. فروزش ِمعروف بنویشته‌ئون جه «ما و سید ضیاالدین»، «اونچی بَدیمه»، «تاشکند ِسفر ِیادگاری» و... هستنه.

منابع[دچی‌ین]

  • نوری، نظام‌الدین. تاریخ ادبیات و فرهنگ مازندران. زهره، ۱۳۸۰. ۴۴۵.