شبات
شَبات ( عبری الفبا جا:שבת) اتا عبری کلمه هسه کا ونه چم شمبه هسه. جوهودشون بوور دارنه کا خدا شیش روج دله آسمون و بنه و حیوونون و آدمون ر بساته و شمبه دله بخته و استراحات هاکرده و همینسه خدا این روج تقدیس هاکرده و کار هاکردن این روج دله ر حرام بیته.
جوهود کیش دله اینتا بوور دره کو هچ ونایی شمبه آداب ترک هاکردن تون گتتر نیه مگم بت پرسش هاکردن و قدیم دله هرکی شمبه آداب ر ترک کرده ر سنگسار کردنه.
تلمود دله شمبه خوری بنویشته کا شمبه خشالی روج هسه و ونه دله نونه عزا بیتن. اینتا روج بختن و لس هایتن روج هسه جوهودون وسه پس نونه کار هاکردن، سفر بوردن، بخریین و بروتن و تش روشند هاکنن حتی شه خراک بپتن و گرم بین وسه.این روج دله وشون دعا خوننه و نماج دنه و وشون نماج ات کم روجای دیگه جا ویشتره.
قبل اینکه شمبه برسه، یعنی جومه نماشون، دتا شمع روشند کننه و دتا نون سفره سر النه، مار کا خراکی که قبلا بپته ر النده سفره سر ، وچون موارکا گننه و شراب ر یارنه و شمبه رس دعا( قیدوش) ر خوننه و خراک ر شمع سو جه متورک کننه.دشمبه روج و آداب شمبه پایان دعا(هبدالا)جه مار شونه و توم بونه.