قمری جرجانی
قمری جرجانی
|
ابوالقاسم زیار بن عمر الجرجانی[۱] یا ابوالقاسم زیاد بن محمد القمری جرجانی[۲] معروف به قَمَری مازندرانی[۱] اتا جرجانی شاعر بییه که قرن چاروم هجری قابوس بن وشمگیر وسّه شعر گته.[۲] رضا قلی خان هدایت ونه خَوِری گنه که شاید ونه مارِ نوم «قمر بانو» بیبو چون مازرون دله حلا رسم هسته که ات نفر که ونه مار وَری خانواده با اصل و نسبته هستنه، شه نوم ره شه مار جه وَرنه.
قدیمیترین منبعی که ونه نوم ره بیارده قابوسنومه هسته که اتصوه ونه بیت ره اتا نصیحت په، شاهد بیارده و دومین کَش ونه نوم ره هم ناته ولی شعرِ مشخصات جه بنشنه دَر بَوِردِن که قمری شنه. منبع دیگه که قمری مازندرانی نوم ره یارنه، محمد بن عمر الرویانی هسته که ترجمان البلاغه دله چنتا ونه شعر ره مثال ایارنه. سومین منبع هم لباب الالباب نوم دارنه که عوفی بنویشته و ونه دله توضیح دنه که قمری مازندرانی چتی اتا قصیده دله قابوس بن وشمگیر ره بالا-بالا وَرنه. قمری جه حدود ۳۲ بیت شعر بموندسته که پخش-پلا هستنه.[۱] این شعر ونه شنه:
پدیدارست عدل و ظلم پنهان | مخالف اندک و ناصح فراوان | |
ابر ضحاک چیره شد فریدون | وز اهریمن ستد خاتم سلیمان |