لَوه یا دیگ اتا ظرف نوم هسته که ونه دله پلا-خارشی پجنّه. لوه واژه هندو-ایرانی زوونون جه ریشه گیرنه و هنتا هندی و اردو دله «آهن» و «روی» و «فلز» معنی دِنه.
