وارش
وارش بخاری هسته که بچا بیّه و دِباره ئو دستوری ابرِ جا کَلِنه.
ئو وختی هیوا دله شونه میاهـ واری در انِه و کم کم وارش و ورف و سنگ تریک شکل جه، امه سَر کلنه.
نوم[دچی‌ین]
«وارش» اتا قدیمی واژه هسته که مازرونی دله کار شونه ولی این زوون دله وارش شه چندین جور تونده بوئه که هرکمین شه سر ایسم دارنه:
- زِلف شِه: وارش انده نرم بزنه که حصار دسوری دیمِ سر هنیشه.
- ستریک: تیفون دله تندِ وارش بزنه.
- شالِ بیلاج یا رگه: تندِ وارش که سریع هرسته و تموم بوو.
- شالِ عروسی: وارش اتا رَگه بزنه ولی آفتاب هم دووشه. باور قدیمی دارنه که اینتی گدر شال ِمارِ عاروسی روز هسته.
- تیم تیم: نم نم وارش
- دم شه: نرمِ وارش که بنه ره شیر هاکنه
- دمه: وارش که وا همراهی بزنه
- رته: وارشی که وا همراهی بزنه و وا وه ره کجکی هاکنه
- شاریم: اتی نرم وارش
- تولومی: امبسِ ابر جه وارش بئه، ونه خوری گننه
- اِسار: وارش ِبِوارِستِن
- شِلاب: وارشی که خله تند بوئه ره گننه
- اُکسی: میاه که انبس بوئه یا سبکِ ابر که ونه دله وارش مشت بوئه
- رز بکشین: وارشی که انده تند بوئه، مل دار چله‌ئون ره بشکنه
- سیانزم یا ازف: وارشی ابرِ خَوری گننه
- دار چپا: دارون سر جه ئو کلنه
- سِراجه: گسفن ِاشنافه که گننه باعث وونه وارش بئه.
- دب خنه: کوهون و صخره‌ئون دله وارش جه سولاخ بوو، خوری گننه[۱]
- شه شه: وارشی که ونه وارش‌تیم خله رز-رز بوئه
- نم نم وارش: یواش-یواش وارش بزنه، خور گننه
- لَخّز: وارشی که اگه ات‌که شدیدته بوئه، شلاب وونه. وه کجکی وارنه و وا همراه هسته.
- جخد وارش: وارشی که اول یواش-یواش بزنه و کم‌کم تندته بوو.
- تگرگ: وارش خله تند بزنه، وه ره سنگ تریک جه مقایسه کننه.[۲]