اودیسه اتا سوتدَوِسته شعر هسته که هومر قرن هشت پیش از میلاد، یونانی زوون جه بسروسته. اودیسه سوت اینتی بییه که اتا قهرمون شونه دریو ولی خدائون وه ره نفرین-بلا کنّه و وه دریو دله گوم وونه و انده چرخ-چرخ گیرنه که همه فکر کنّه وه بمرده. ونه زنا وسّه ات خله خاستگارچی انه ولی زنا بهانه یارنه و اتا قالیدار ره کشه گیرنه و گنه هرگدر این قالی ببفتن تموم بیّه، شی کمبه. وه انده قالی ره دس-دس تو کنده و لَسی دِنه تا اودیسه دریو دله جه ورگردنه. اودیسهیِ سفر اسا مثالی بیّه و هر کی بلند و دراز سفر کنده که وه ره تغییر دِنه و آدم دیگر وونه، اودیسه مثال ره ونسه یارنه.