امیری
امیری یا امیر خونی ات‌تی از آوازخونی هسته که مازرون دله رواج دانّه. اینتی آواز دله، امیر پازواری ِشعرون که مازرونی زوون جه هستنه جا استفاده وونه. این شعرون ویشته دِبیتی بینه و عبارت «امیرگته» جه شروع وونه و بعضی مواقع به صورت سؤال و جواب شعری بیاردونه.[۱][۲][۳]