شغاد

شَغاد یا شُغاد رستم ِخورد-برار هسته که کابل ِشازده عاشق وانه و کابل ِشاه وه ره مِزراب ینّه که رستم ره بَکاشه تا شه کیجا ره ونه زن هاکنه. شغاد هم ویشه دله اتا چال کَندِنه و ونه دله ره نیزه جه پـِر کانده و ونه سَر ره وَلگ و بشکسته چلّه جه پوشِنِنده تا رستم وقتی اونجه جه گاذر کارده، ونه سَر جه رَد بَواشه. رستم اینتی شه اسب، رخش، همراهی کَفِنه تله دله و یَنّه.