محمد کاظم گل باباپور

ویکی‌پدیا، آزادِ دانشنومه، جه
محمد کاظم گل باباپور
شخصی معلومات
زوونی که گپ زوئه
مازرونی
حرفه
محقق، نویسنده و شاعر

محمد کاظم گل باباپور اتا مازرونی نویسنده و شاعر بی‌یه که سال 1299 بابل دنیا بمو. وه دبیر بیّه و چندین شعرِ کتاب ره مازرونی زوون جه بنویشته و چاپ هکرده.[۱]

وه بابل ِمتولد و ساکن بی‌یه و اتا از گتترین مولفین و محققین مازندرانِ فرهنگ محسوب بونه. این مرحوم کتاب نصاب مازندرانی که به زبان شعر معانی کلمات و لغات ر مازندرانی جه به فارسی بیان کنِّه و تالیف امیر قاجار ساروی هسِّه ره تصحیح و چاپ هکرده و همچنین مجموعه موری نومه ره که جمع آوری نوحه ها و مرثیه های مازندرانی هسِّه ره انجام هدا. ضمنآ اظهار هکردنه که ۱۰ جزو قرآن ره مازرونی ترجِمه هکرده ولی چاپ نیِّه.

اینتا شعر ونه شنه:

اسا دیگه آفتاب شاهی بکردن سر بیه شوپه لشکر بیمو سوته چادر بیه
زمین و زمان همه تا شوته دس بیته اسیر دشت و صرا لینکا خامیر بینه آب نفیر
خامیری لشکردشت و صرا ره بیته چنگ انه گاو گدرمه گوش کرون کله ونگ
شاون بئو-بئو و سگون لئو-لئو پیته‌کیله نه و نی دله صدا هم بیومو
صاف آسمون ستاره دیار بیته همه بمیونه شه کلوم گوون و گپسنون رمه
فکر و خیال «گل باباپور» فرو ورنه فرونه فرو دونشمندانه وه هر شو فکر کنه و هرشو

منابع[دچی‌ین]

  1. زمانی شهمیرزادی، علی. شعرای مازندران و گرگان. چاپ احمدی، ۱۳۷۱. ۲۶۳.