میرعبدالعظیم مرعشی

ویکی‌پدیا، آزادِ دانشنومه، جه
میرعبدالعظیم مرعشی
شخصی معلومات
دوره
زوونی که گپ زوئه
گلکی، فارسی، عربی
حرفه
شاعر

میرعبدالعظیم مرعشی معروف به سید بن درختی اتا مازرونی عارف و شاعر بی‌یه که دار بن خاته و درویشی کرده و خار لباس نپوشته و جنگِ قبا ره شه تن کرده. وه ظهیرالدین مرعشی زمون دیّه و ظهیرالدین پییر و سید رضی کیا خله وه ره سرور گیتنه که بئه سره دله دووئه ولی وه قبول نکرده و همون دار بن دیّه و شهر-شهر مله‌گردی کرده. اواخر هم آمل، اتا دار ِپه، بمرده و همونجه وه ره چال هاکردنه. وه مازرونی زوون، فارسی و عربی جه شعر گته.[۱] این شعر ونه شنه:

تا بدیمه تی چهره ره تر و خور رنگ کلا پشت می پوشش، کمان می ینگ
تا بدشمنِ چشم کنم خاک یکی چنگ یا دشمن به می خون کنی جامه را رنگ

منابع[دچی‌ین]

  1. زمانی شهمیرزادی، علی. شعرای مازندران و گرگان. چاپ احمدی، ۱۳۷۱. ۱۸۱-۱۸۲.