ویکیپدیا، آزادِ دانشنومه، جه
کمال طبرستانی اتا مازرونی شاعر بییه که این رباعی ونه شِنه:
در کوی قضا نه رهگذر میدانم |
|
نه ستر قضا و نه قدر میدانم |
دانم، کسی از قضا نیارد تهمتن |
|
از سحر قضا امین قدر میدانم |
- نوری، نظامالدین. تاریخ ادبیات و فرهنگ مازندران. زهره، ۱۳۸۰. ۶۴۹.