عمران خان

ویکی‌پدیا، آزادِ دانشنومه، جه
عمران خان
شناسنومه
کامل نومعِمران خان نِیازی‎
بزاروز۲۵ نوامبر ۱۹۵۲
بزاجالاهور،  پاکستون
همسرجمیما گلداسمیت (1995 تا 2004)
وچوندِتا
دیناسلام
سیاسی اطلاعات
سیاسی حزبپاکستون تحریک انصاف
سمتپاکستون تحریک انصاف ِرهبر
قبلی پستونبردفورد دانشگای ِرییس
فعالیتونکریکت‌کا کِرده

عِمران خان‎ که ونه اصلی نوم عِمران خان نِیازی هسته، (بزائه ۲۵ نوامبر ۱۹۵۲[۱] [۲]) اتا پاکستونی سیاستمدار هسته که سابقاً اتا معروف کریکت‌کاکَر (=بازیکن) هم بی‌یه. وه دِ دَهه‌ی ِآخر ِقرن بیستم میلادی کریکت ره جهونی سطح دله دِمبال کارده و بازنشسته بَیّه په، بورده سیاست دَرون. وه ضمن اینکه سیاسی‌کارون ره دِمبال کانده، حقوق بشر ِفعالون جه هسته، کریکت ره تفسیر کانده، بردفورد ِدانشگای ِرئیس هسته و اتا بیمارستون و تحقیقاتی مرکز هم بساته.

وه کریکت سَره پاکستون ِموفق‌ترین ِکاپیتان‌ها جه بی‌یه،[۳] وه سال ۱۹۹۲ کریکت ِجهونی جام دله قهرمون بَیّه، پاکستون ِتیم ملی وسّه 1971 تا 1992 بازی کارده و سال ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۲ این تیم ِکاپیتان بی‌یه.[۴] وه آخرای ِسال ِ1987 ضیاءالحق (رییس‌جمهور) جه بخاسته که بی‌یِلِن وه وَردَگِرده تیم ملی دله و جهونی جام ۱۹۸۸ دله دَواشه. وه 39 سالگی گادِر خله خوب بتونسته بازیون دله کا هاکِنه و شه افتخارات ره ویشته هاکِنه.[۵]

وه و جان کری عکس که دَیینه مذاکره کانّه.

وه آوریل سال ۱۹۹۶ میلادی، پاکستون تحریک انصاف ِحزب ِپه بورده[۶] و این حزب ِرهبری ره بَییته. وه بتونسته نوامبر 2002 جه تا اکتبر ۲۰۰۷ «پاکستون ِملی مجلس» دله دَواشه و ۱۱ می ۲۰۱۳ دِباره انتخاب بَیی‌یه و ونه حزب مجلس دله ۳۵تا کارسی پیدا هاکرده.[۷] [۸] [۹] سال ۲۰۱۲ وه ره آسیای ِمردِمی‌ترین شخصیت معرفی هاکِردنه.[۱۰]

نخست وزیری[دچی‌ین]

سال ۲۰۱۴ وه اتا انتخابات دله رسماً شکست بخارده ولی شکست ره قبول نَکارده و مردِم ره بائوته که نواز شریف ِپه‌روون انتخابات دله تقلب هاکردنه و نتیجه دِرو هسته. وه شه هوادارون جه بخاسته که اعتراضات راه دِمبَدِن و پاکستون ِاستقلال روز بائوته که خانّه شه تظاهرات ره همه‌ی ِشهرون جه بَوِرِن اسلام آباد دله. اتا سُنّی مِلّا، طاهر القادری نوم، هم ونه پِشتی ره هاکِرده. شریف هم اعلام هاکرده که هیچ جور حاضر نی‌یه استعفاء هاده. پاکستون ِپارلمون هم ونه پِشتی ره کانده.[۱۱]

تحریک انصاف حزب ونه رهبری جه پاکستان ۲۰۱۸ انتخابات دله 110 کرسی از 269 کرسی اکثریت ره پارلمون دله بدست بیارده.[۱۲][۱۳]

آوریل ۲۰۲۲ پارلمون دله ونه ائتلاف رسن بُسّه و نمایندگون وه ره کنار بی‌یشتنه و شهباز شریف ره نخست‌وزیری وسّه انتخاب هاکردنه.

پانویس[دچی‌ین]

  1. Thomas Fletcher (6 April 2012). "Imran Khan". In John Nauright, Charles Parrish. Sports Around the World: History, Culture, and Practice. ABC-CLIO. p. 231.
  2. Kamila Hyat (2012). "Khan". In Ayesha Jalal. The Oxford Companion to Pakistani History (in Pakistani English). No. 38, Sector 15, Korangi Industrial Area, P.O.Box.:8214, Karachi-74900, Pakistan: Ameena Saiyid, Oxford University Press. p. 282. ISBN 9780195475784.
  3. Pakistan Test Captaincy record. Cricinfo. Retrieved 18 December 2012.
  4. "Imran Khan". ESPNCricInfo.
  5. "Imran Khan". Overseas Pakistanis Foundation.
  6. Kervin, Alison (6 August 2006). "Imran Khan: 'What I do now fulfils me like never before'". The Sunday Times (UK). Retrieved 5 November 2007.
  7. "Voting positions: PTI won more popular votes than PPP". The Express. 25 December 2011. Retrieved 25 March 2012.
  8. "Pakistan MPs in election boycott". BBC. 2 October 2007. Retrieved 5 November 2007.
  9. Jeewanjee, Zainab (9 January 2012). "Would Imran Khan Call Ron Paul to Bat?". Foreign Policy.
  10. "Asia Society Poll: Imran Khan – Asia’s Person of the Year". The Express Tribune. Retrieved 31 March 2013.
  11. مخالفان و هواداران شریف در اسلام آباد تظاهرات کردند، پرس تی‌وی، 3 شهریور 1393.
  12. "ECP declares results of 251 of 270 NA seats; Imran Khan's PTI leads with 110". Geo News (انگلیسی جه). 27 July 2018. Retrieved 27 July 2018.
  13. Morrison, Sean (27 July 2018). "Imran Khan wins Pakistan general election but needs to form coalition". Evening Standard (انگلیسی جه). Retrieved 27 July 2018.