عمر بن خطاب
| عمر بن خطاب | |
|---|---|
 امپراتوری اسلام اواخر خلافت عمر بن خطاب ِگادِر، سال ۶۴۴ میلادی | |
| زمون | ۷ نوامبر ۶۴۴-۲۳ آگوست ۶۳۴ میلادی |
| بزائنی روز | ۵۹۰-۵۸۶ میلادی |
| بزائن ِجا | مکه |
| بمردن | ۷ نوامبر ۶۴۴ میلادی |
| بمردن ِجا | مدینه |
| قبر | مدینه |
| پیش از | عثمان |
| پس از | ابوبکر |
| سلسله | خلفای راشدین |
| پیـِر | خطاب بن نفیل |
| مار | حنتمه بنت هاشم |
| وچون | حفصه(قاتل پیامبر)٬ عبدالله بن عمر |
| دین | اسلام |
 مجموعه مقاله‌های |
|---|
| اصول |
| اصول خاص تشیع |
| فروع |
| فروع خاص تشیع |
| منابع ایسلامی |
| شخصیّت‌ها |
|
محمد |
| مذهب‌ها |
| مذاهب فقهی |
| مذاهب کلامی |
|
امامیه |
| علوم ایسلامی |
| تاریخ ایسلام |
|
امویان • عباسیان |
| جغرافیای اسلام |
|
مکه • مدینه
|
'عمر بن خطاب معروف به عمر فاروق ، (عربی جه: ابو حفص عمر بن الخطاب بن نفیل بن عبد العزی) خلفای راشدین جه هسته که صحابه دله دیّه. [۱] ونه خلافت گادر عرب-مسلمونِ سپاهیون بتونستنه بین‌النهرین و شامات ره فتح هاکنن و اَی ایران و مصر ره بَیرِن.[۲][۳][۴]
خلافت[دچی‌ین]
عمر سال ۶۳۴ میلادی، که ابوبکر بمرده، به خلافت برسی‌یه و اولین کسی بی‌یه که «امیرالمومنین» لقب ره شه وسّه انتخاب هاکرده.[۲][۵] عمر شه ده سال خلافت دله، فتوحات سَر متمرکز بیه و قبایل زیادی ره جزیرة العرب جه کوچ هدا شام و عراق دله. ونه زندگی ساده بی‌یه و تجمل گرایی جه متنفر بی‌یه. چن‌بار شه کارگزارون ره به دلیل تجمل‌گرایی برکنار یا توبیخ و جریمه هاکرده. ونه تقریباً ۱۰ ساله خلافت وقتی تموم بیّه که فیروز ابولؤلؤ وه ره بکاشته.[۳]
پانویس[دچی‌ین]
- ↑ Ahmed, Nazeer. Islam in Global History: From the Death of Prophet Muhammad to the First World War. American Institute of Islamic History and Cul، ۲۰۰۱، ISBN ۰-۷۳۸۸-۵۹۶۳-X.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ʿUmar I. (۲۰۰۹). In Encyclopædia Britannica. Retrieved February ۱۱, ۲۰۰۹, from Encyclopædia Britannica Online
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ، «Umar I,» Microsoft® Encarta® Online Encyclopedia ۲۰۰۸ https://web.archive.org/web/20090411143533/http://encarta.msn.com/ © ۱۹۹۷-۲۰۰۸ Microsoft Corporation. All Rights Reserved.
- ↑ (تاریخ خلفا، سیوطی، به نقل العسکری جه)
- ↑ تاریخ طبری، ج۵ ص ۲۰۴۴