عمر بن خطاب

ویکی‌پدیا، آزادِ دانشنومه، جه
عمر بن خطاب
Mohammad adil rais-Caliph Umar's empire at its peak 644.PNG
امپراتوری اسلام اواخر خلافت عمر بن خطاب ِگادِر، سال ۶۴۴ میلادی
زمون ۷ نوامبر ۶۴۴-۲۳ آگوست ۶۳۴ میلادی
بزائنی روز ۵۹۰-۵۸۶ میلادی
بزائن ِجا مکه
بمردن ۷ نوامبر ۶۴۴ میلادی
بمردن ِجا مدینه
قبر مدینه
پیش از عثمان
پس از ابوبکر
سلسله خلفای راشدین
پیـِر خطاب بن نفیل
مار حنتمه بنت هاشم
وچون حفصه(قاتل پیامبر)٬ عبدالله بن عمر
دین اسلام
Shahada.svg

مجموعه مقاله‌های
ایسلام

اصول

توحید
نبوت
معاد

اصول خاص تشیع

امامت عدل

فروع

نماز روزه زکات
حج جهاد

فروع خاص تشیع

خمس
امر به معروف
نهی از منکر
تولی تبری

منابع ایسلامی

قرآن عقل
سنت (حدیث)

شخصیّت‌ها

محمد
علی فاطمه
اهل بیت
خلفای راشدین
امامان شیعه
صحابهٔ محمد

مذهب‌ها

تسنن تشیع تصوف

مذاهب فقهی

جعفری شافعی
حنفی مالکی
حنبلی مذاهب دیگر

مذاهب کلامی

امامیه
اسماعیلیه خوارج
مرجئه اشاعره
معتزله مذهبون دیگر

علوم ایسلامی

حدیث تفسیر
فقه کلام
فلسفه عرفان

تاریخ ایسلام

امویان عباسیان
فاطمیان مملوکان
عثمانیان صفویان
آخرالزمون

جغرافیای اسلام

مکه مدینه
بیت‌المقدس
کوفه نجف
کربلا سامرا
کاظمین مشهد
بغداد دمشق
عربئون یمن
عیراق شام
ایران مصر
اندلس شمال آفریقا
آسیای میونه هندوستان

Maghribi Kufic2.jpg

'عمر بن خطاب معروف به عمر فاروق ، (عربی جه: ابو حفص عمر بن الخطاب بن نفیل بن عبد العزی) خلفای راشدین جه هسته که صحابه دله دیّه. [۱] ونه خلافت گادر عرب-مسلمونِ سپاهیون بتونستنه بین‌النهرین و شامات ره فتح هاکنن و اَی ایران و مصر ره بَیرِن.[۲][۳][۴]

خلافت[دچی‌ین]

عمر سال ۶۳۴ میلادی، که ابوبکر بمرده، به خلافت برسی‌یه و اولین کسی بی‌یه که «امیرالمومنین» لقب ره شه وسّه انتخاب هاکرده.[۲][۵] عمر شه ده سال خلافت دله، فتوحات سَر متمرکز بیه و قبایل زیادی ره جزیرة العرب جه کوچ هدا شام و عراق دله. ونه زندگی ساده بی‌یه و تجمل گرایی جه متنفر بی‌یه. چن‌بار شه کارگزارون ره به دلیل تجمل‌گرایی برکنار یا توبیخ و جریمه هاکرده. ونه تقریباً ۱۰ ساله خلافت وقتی تموم بیّه که فیروز ابولؤلؤ وه ره بکاشته.[۳]

پانویس[دچی‌ین]

  1. Ahmed, Nazeer. Islam in Global History: From the Death of Prophet Muhammad to the First World War. American Institute of Islamic History and Cul، ۲۰۰۱، ISBN ۰-۷۳۸۸-۵۹۶۳-X. ‏
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ʿUmar I. (۲۰۰۹). In Encyclopædia Britannica. Retrieved February ۱۱, ۲۰۰۹, from Encyclopædia Britannica Online
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ، «Umar I,» Microsoft® Encarta® Online Encyclopedia ۲۰۰۸ https://web.archive.org/web/20090411143533/http://encarta.msn.com/ © ۱۹۹۷-۲۰۰۸ Microsoft Corporation. All Rights Reserved.
  4. (تاریخ خلفا، سیوطی، به نقل العسکری جه)
  5. تاریخ طبری، ج۵ ص ۲۰۴۴