ممد یونس - ویکی‌پدیا

محمد یونس (به بنگالی: মুহাম্মদ ইউনুস) (بزائه‌ی: ۲۸ ژوئن ۱۹۴۰)، بانکدار و اقتصاددون بنگلادشی. وه سازنده و موخترع وام خرد (به انگلیسی: Microcredit)، ات‌جور خورد ِوام بیکاران و تاجرون فقیر وسّه هسته و وه همینتی مؤسس بانکی به نوم گرامین بانک هسته. محمد یونس دوکترای اقتصاد خادش ره، دانشگاه فاندرویلت آمریکا جه دریافت هاکرده و سال ۲۰۰۶(میلادی) وه موفق به بَیتن جایزه نوبل صلح بَیی‌یه.

هـ گ د «کسونی که نوبل ِصلح ِجایزه ره تا اِسا بَیتنه»
۱۹۰۱–۱۹۲۵	هنری / فردریک پسی (۱۹۰۱) • الی / چارلز آلبرت (۱۹۰۲) • سر ویلیام رندل کرمر (۱۹۰۳) • انستیتو بین المللی د درویت (۱۹۰۴) • برتا فون (۱۹۰۵) • تئودور روزولت (۱۹۰۶) • ارنستو / لویی رنو (۱۹۰۷) • فردریک (۱۹۰۸) • ماری فرانسوا اگوست / پل هانری (۱۹۰۹) • دفتر بین المللی صولح (۱۹۱۰) • مایکل / آلفرد هرمان سرخ شده (۱۹۱۱) • الیهو (۱۹۱۲) • هنری لا (۱۹۱۳) • کمیته بین‌المللی صلیب سرخ (۱۹۱۷) • توماس وودرو ویلسون (۱۹۱۹) • لئون (۱۹۲۰) • کریستین لانگ (۱۹۲۱) • فریتیوف نانسن (۱۹۲۲) • آستن چمبرلین / چارلز (۱۹۲۵)
۱۹۲۶–۱۹۵۰	ارستین برنارد / گوستاو (۱۹۲۶) • فردیناند / لودویگ (۱۹۲۷) • فرانک کلاگ ب (۱۹۲۹) • ناتان سودربرم (۱۹۳۰) • جین آدامز / نیکلاس باتلر موری (۱۹۳۱) • نورمن آنجل (۱۹۳۳) • آرتور هندرسون (۱۹۳۴) • کارب فون اوزییتسکی (۱۹۳۵) • کارلوس ساودرا لاماس (۱۹۳۶) • رابرت سسیل (۱۹۳۷) • نانسن (۱۹۳۸) • کمیته بین‌المللی صلیب سرخ (۱۹۴۴) • کوردل هال (۱۹۴۵) • امیلی گرین / جان مات (۱۹۴۶) • صلح لرزنده و اجتماعی شاهد / کمیته سرویس رفیخون آمریکا (۱۹۴۷) • جان بوید (۱۹۴۹) • رالف (۱۹۵۰)
۱۹۵۱–۱۹۷۵	لئون ژوئو (۱۹۵۱) • آلبرت شوایتزر (۱۹۵۲) • جرج مارشال (۱۹۵۳) • کمیساریای عالی سازمان ملل پناهندگون وسه (۱۹۵۴) • لستر بولز پیرسون (۱۹۵۷) • ژرژ پیر (۱۹۵۸) • بارون نوئل بیکر (۱۹۵۹) • آلبرت لوتولی (۱۹۶۰) • داگ هامرشولد (۱۹۶۱) • لینوس پاولینگ (۱۹۶۲) • کمیته بین‌المللی صلیب سرخ / فدراسیون بین المللی جوامع صلیب سرخ و هلال احمر (۱۹۶۳) • مارتین لوتر کینگ جونیور (۱۹۶۴) • سازمان ملل متحد صندوق وچون سازمان (۱۹۶۵) • رنه کاسین (۱۹۶۸) • سازمان بین‌المللی کار (۱۹۶۹) • نورمن بورلاگ (۱۹۷۰) • ویلی برانت (۱۹۷۱) • هنری کیسینجر / لو دوک تهو (۱۹۷۳) • شان / ساتو (۱۹۷۴) • آندره ساخاروف (۱۹۷۵)
۱۹۷۶–۲۰۰۰	بتی ویلیامز / کوریگان (۱۹۷۶) • عفو بین‌الملل (۱۹۷۷) • انور سادات / مناخم بگین (۱۹۷۸) • مادر ترزا (۱۹۷۹) • آدولفو پرز اسکیول (۱۹۸۰) • کمیساریای عالی سازمان ملل پناهندگون وسه (۱۹۸۱) • آلفونسو گارسیا روبلس / آلوا میردال (۱۹۸۲) • لخ والسا (۱۹۸۳) • دزموند توتو (۱۹۸۴) • پزشکون بین المللی جلوگیری از جنگ هسته‌یی وسه (۱۹۸۵) • الی ویزل (۱۹۸۶) • اسکار آریاس (۱۹۸۷) • نیروئون صولح‌بون سازمان ملل (۱۹۸۸) • دالایی لاما (۱۹۸۹) • میخائیل گورباچف (۱۹۹۰) • انگ سان سو چی (۱۹۹۱) • ریگوبرتا منچو (۱۹۹۲) • نلسون ماندلا / ف. و. دی کلیرک (۱۹۹۳) • یاسر عرفات / شیمعون پرس / اسحاق رابین (۱۹۹۴) • کونفرانس پاگواش زمینه علم و امور جهونی دله / جوزف روتبلات (۱۹۹۵) • کارلوس فیلیپه خیمه‌نز بلو / خوزه راموس هورتا (۱۹۹۶) • کمپین بین المللی ممنوعیت مینای زمینی وسّه / جودی ویلیامز (۱۹۹۷) • جان هیوم / دیوید تریمبل (۱۹۹۸) • پزشکان بدون مرز (۱۹۹۹) • کیم دا یونگ (۲۰۰۰)
۲۰۰۱تا اسا	سازمان ملل موتحد / کوفی عنان (۲۰۰۱) • جیمی کارتر (۲۰۰۲) • شیرین عبادی (۲۰۰۳) • وانگاری ماآتای (۲۰۰۴) • انرجی اتومی بین‌المللی آجانس / ممد البرادعی (۲۰۰۵) • ممد یونس (۲۰۰۶) • ال گور / پنل بین دولتی درباره تغییرات اقلیمی (۲۰۰۷) • مارتی آهتیساری (۲۰۰۸) • اوباما (۲۰۰۹) • لیو زیائوبو (۲۰۱۰) • الن جانسون سیرلیف / توکل کارمن / لیما گبووی (۲۰۱۱) • اروپای اتحادیه (۲۰۱۲) • شیمیایی اسلحه‌ئون بازدارندگی سازمان (۲۰۱۳) • ملاله یوسف‌زی / کایلاش ساتیارتی (۲۰۱۴) •

منابع[دچی‌ین]

ویکی تلمبار دله بتونّی پرونده‌ئونی که ممد یونس خَوری دَره ره پیدا هاکنین.