پرش به محتوا

نوبل طبابت جایزه

ویکی‌پدیا، آزادِ دانشنومه، جه

فیزیولوجی و طبابت نوبل جایزه شابلون:سوئدی جه اتا جایزه هسته که هرسالنه کارولینسکا انستیتو که سوئد شنه، دانشمندون و دوکترهایی که اون سال بتترین نتیجه ره بیتنه ره دِنه. این جایزه اتا از پنج‌تا جوایزی هسته که نوبل جایزه بشناسی وونّه و سال ۱۸۹۵ جه آلفرد نوبل وصیت‌نومه په، هدا وونه.[۱]

این جایزه هر سال ۱۰ دسامبر که آلفرد نوبل بمرده‌روز هسته، استکهلم دله تنک وونه.[۲]

طبابت نوبل ره سال‌های ۱۹۱۵ تا ۱۹۱۸، ۱۹۲۱، ۱۹۲۵، ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۲ (جمعاً ۹ دوره) هچکی ره ندانه.[۳]

برنده‌ئون لیست[دچی‌ین]

سال برندۀ جایزه [persian-alpha ۱] کشور[persian-alpha ۲] دلیل اعطای جایزه منبع
۱۹۰۱ امیل آدولف فون برینگ شابلون:Country data امپراتوری آلمان آلمان برای «تلاش در مبارزه با بیماری دیفتری». [۴]
۱۹۰۲ رونالد راس  بریتانیا

شابلون:Country data راج بریتانیا هند بریتانیا

برای «کشف انتقال انگل مالاریا توسط پشه». [۵]
۱۹۰۳ نیلز ریبرگ فینسن  دانمارک

 فارو

برای «درمان بیماری لوپوس ولگاریس، با تمرکز از پرتو». [۶]
۱۹۰۴ ایوان پاولف  روسیه برای «تحقیقات در مورد چگونگی دستگاه گوارش انسان». [۷]
۱۹۰۵ روبرت کُخ شابلون:Country data امپراتوری آلمان آلمان برای «کشف عامل بیماری سل». [۸]
۱۹۰۶ کامیلو گلجی شابلون:Country data پادشاهی ایتالیا ایتالیا برای «شناخت ساختار بنیادین دستگاه عصبی». [۹]
سانتیاگو رامون کاخال  ایسپانیا
۱۹۰۷ شارل لاورن  فرانسه برای «پژوهش دربارهٔ نقش پروتوزوآ در بروز بیماری». [۱۰]
۱۹۰۸ ایلیا مچنیکو  روسیه برای «معرفی و شناسائی سیستم ایمنی بدن». [۱۱]
پل الریخ شابلون:Country data امپراتوری آلمان آلمان
۱۹۰۹ امیل تئودور کوخر  سوئیس برای «تحقیقات در فیزیولوژی، آسیب‌شناسی و جراحی غده تیروئید». [۱۲]
۱۹۱۰ آلبرشت کوسل شابلون:Country data امپراتوری آلمان آلمان برای «کمک به پیشرفت و شناساندن بیشتر دانش زیست‌شناسی سلولی و مطالعهٔ پروتئین‌های سلولی (اسید نوکلئیک)». [۱۳]
۱۹۱۱ آلوار گالسترند  سوئد برای «تحقیقات در زمینه فرایند بازتاب نور در چشم». [۱۴]
۱۹۱۲ آلکسیس کارل  فرانسه برای «تحقیقات گسترده دربارهٔ ساختار سیستم گردش خون و پیوند رگ‌های خونی». [۱۵]
۱۹۱۳ شارل ریشه  فرانسه برای «تحقیقات در زمینه شوک آنافیلاکسی». [۱۶]
۱۹۱۴ روبرت بارانی شابلون:Country data اتریش-مجارستان برای «تحقیقات در زمینه فیزیولوژی و آسیب‌شناسی دهلیزهای دستگاه شنوایی». [۱۷]
۱۹۱۵ جایزه اعطا نشد
۱۹۱۶
۱۹۱۷
۱۹۱۸
۱۹۱۹ جولیوس بردت  بلژیک برای «کشف دستگاه ایمنی بدن.» [۱۸]
۱۹۲۰ شاک کروگ  دانمارک برای «کشف مکانیزیم مویینگی در جانداران». [۱۹]
۱۹۲۱ جایزه اعطا نشد
۱۹۲۲ آرچی‌بالد هیل  بریتانیا برای «تحقیقات در زمینه کار مکانیکی و تولید گرما درماهیچه». [۲۰]
اتو فریتز میرهوف  آلمان برای «کشف رابطه ثابت بین مصرف اکسیژن و متابولیسم اسید لاکتیک در ماهیچه‌ها (قندکافت)».
۱۹۲۳ فردریک بنتینگ  کانادا برای «کشف انسولین». [۲۱]
جان مکلید  بریتانیا
۱۹۲۴ ویلم اینتهوون  هلند برای «کشف سازوکار نوار قلب». [۲۲]
۱۹۲۵ جایزه اعطا نشد
۱۹۲۶ ژوهانس فیبیگر  دانمارک برای «کشف اسپیروپترا کارسینوما». [۲۳]
۱۹۲۷ یولیوس واگنر-یاورگ  اوتریش برای «کشف مایه کوبی مالاریا جهت جلوگیری از فلج کامل اندام». [۲۴]
۱۹۲۸ شارل نیکول  فرانسه برای «مبارزه علیه تیفوس». [۲۵]
۱۹۲۹ کریستین ایجکمن  هلند برای «کشف تأثیر ویتامین بر ضد ویروس‌ها». [۲۶]
فردریک گولاند هاپکینز  بریتانیا برای «کشف تأثیر ویتامین در رشد».
۱۹۳۰ کارل لندشتاینر  اوتریش برای «کشف گروه خونی» [۲۷]
۱۹۳۱ اتو واربورگ  آلمان برای «کشف مکانیزم آنزیم و سیتوکروم» [۲۸]
۱۹۳۲ چارلز شرینگتون  بریتانیا برای «کشفیات‌شان در خصوص عملکرد یاخته‌های عصبی». [۲۹]
ادگار آدریان  بریتانیا
۱۹۳۳ توماس هانت مورگان  متحده ایالات آمریکا برای «کشف نقش کروموزوم در ژن‌های وراثت». [۳۰]
۱۹۳۴ جرج ویپل  متحده ایالات آمریکا برای «کشف درمان کبد در موارد کم خونی». [۳۱]
جرج مینوت  متحده ایالات آمریکا
ویلیام مورفی  متحده ایالات آمریکا
۱۹۳۵ هنس اسپمن شابلون:Country data آلمان نازی آلمان برای «کشف اثر تنظیم‌کننده بر شکل‌گیری جنین». [۳۲]
۱۹۳۶ هنری هلت دیل  بریتانیا برای «کشف تبادلات شیمیایی پیام‌رسان عصبی». [۳۳]
اتو لوی  اوتریش

شابلون:Country data آلمان نازی آلمان

۱۹۳۷ آلبرت سنت-گیورگی  مجارستون برای «کشفیاتش در ارتباط با فرایند سوخت بیولوژیکی، با ارجاع به ویتامین ث و تجزیه اسید فوماریک». [۳۴]
۱۹۳۸ کورنی هیمنس  بلژیک برای «کشف سینوس و مکانیسم آئورت در تنفس». [۳۵]
۱۹۳۹ گرهارد دماک شابلون:Country data آلمان نازی آلمان برای «کشف اثر آنتی‌باکتریا پرونتوسیل». [۳۶]
۱۹۴۰ جایزه اعطا نشد
۱۹۴۱
۱۹۴۲
۱۹۴۳ هنریک دام  دانمارک برای «کشف ویتامین ک». [۳۷]
ادوارد دویسی  متحده ایالات آمریکا برای «کشف ساختار شیمیایی ویتامین ک».
۱۹۴۴ جوزف ارلنگر  متحده ایالات آمریکا برای «اکتشافات در زمینه عملکرد بسیار متمایز فیبرهای عصبی تک (آسه)». [۳۸]
هربرت اسپنسر گسر  متحده ایالات آمریکا
۱۹۴۵ الکساندر فلمینگ  بریتانیا برای «کشف پنسیلین و اثرات درمانی آن بر روی بیماریهای عفونی». [۳۹]
ارنست چین  بریتانیا
هوارد والتر فلوری  استرالیا
۱۹۴۶ پرونده:Hermann Joseph Muller.jpg هرمان جوزف مولر  متحده ایالات آمریکا برای «کشف تولید موتاسیون توسط پرتو ایکس». [۴۰]
۱۹۴۷ کارل فردیناند کوری  متحده ایالات آمریکا برای «کشف فرایند تبدیل کاتالیزوری گلیکوژن». [۴۱]
گرتی کوری  متحده ایالات آمریکا
برناردو هوسای  آرژانتین برای «کشف عملکرد هورمون بخش پیشینِ (قدامی) غده هیپوفیز در متابولیسم قند موجود در خون».
۱۹۴۸ پل هرمان مولر  سوئیس برای «کشف راندمان بالای دی کلرو دی فنیل تری کلرواتان (د.د. ت) به عنوان یک حشره‌کش». [۴۲]
۱۹۴۹ والتر رودلف هس  سوئیس برای «کشف ساختار مناطقی از میان‌مغز که در کنترل و تعادل اندام‌های داخلی نقش دارند». [۴۳]
آنتونیو اگاس مونیس  پرتغال برای «ابداع یک نوع عمل جراحی بر لوب پیشانی مغز که باعنوان لوبوتومی شناخته می‌شود».
۱۹۵۰ فیلیپ هنچ  متحده ایالات آمریکا برای «کشف ساختار و اثرات بیولوژیکی هورمونهای غده فوق کلیوی». [۴۴]
پرونده:Edward Calvin Kendall nobel.jpg ادوارد کالوین کندال  متحده ایالات آمریکا
تادئوس رایش‌اشتین  سوئیس
۱۹۵۱ مکس ثایلر  جنوبی آفریقا برای «کشف تب زرد و تحقیقات در زمینه راه‌های مقابله با آن». [۴۵]
۱۹۵۲ سلمان واکسمن  متحده ایالات آمریکا برای «کشف استرپتومایسین، اولین آنتی‌بیوتیک مؤثر در مقابل سل». [۴۶]
۱۹۵۳ هانس آدولف کربس  بریتانیا برای «کشف چرخه اسید سیتریک». [۴۷]
فریتس آلبرت لیپمان  متحده ایالات آمریکا برای «کشف کوآنزیم آ و اهمیت آن به‌عنوان واسطهٔ متابولیسم».
۱۹۵۴ پرونده:John Franklin Enders nobel.jpg جان اندرز  متحده ایالات آمریکا برای «کشفشان مبنی بر اینکه ویروس فلج اطفال درانواع بافتها قابلیت رشد و تکثیر دارد». [۴۸]
فردریک چپمن رابینز  متحده ایالات آمریکا
پرونده:Thomas Huckle Weller.jpg تامس هاکل ولر  متحده ایالات آمریکا
۱۹۵۵ هیوگو ثیورل  سوئد برای «کشف در مورد ماهیت و عملکرد طبیعی آنزیم‌های اکسیداسیون». [۴۹]
۱۹۵۶ آندره فردریک کورنان  متحده ایالات آمریکا برای «کشفشان مبنی بر کاتتریزاسیون قلبی و آسیب‌های دستگاه گردش خون». [۵۰]
ورنر فورسمان  غربی آلمان
دیکینسن دبلیو. ریچاردز  متحده ایالات آمریکا
۱۹۵۷ دانیل باوت  ایتالیا برای «اکتشافاتش مبنی بر ترکیبات آنتی‌هیستامین و نقش آن در دستگاه گردش خون، عضلات و استخوانها». [۵۱]
۱۹۵۸ پرونده:George Wells Beadle.jpg جورج بیدل  متحده ایالات آمریکا برای «کشفشان مبنی بر اینکه ژنها با تنظیم وقایع شیمیایی مشخص عمل می‌کنند». [۵۲]
ادوارد لوری تاتوم  متحده ایالات آمریکا
جاشوآ لدربرگ  متحده ایالات آمریکا برای «اکتشافاتش در مورد نوترکیبی ژنی و سازماندهی مواد ژنتیکی باکتریها».
۱۹۵۹ آرتور کورنبرگ  متحده ایالات آمریکا برای «کشف و بررسی مکانیزم سنتز بیولوژیکی آران‌ای و دی‌ان‌ای». [۵۳]
سورو اوچوآ  متحده ایالات آمریکا

 ایسپانیا

۱۹۶۰ فرانک مک‌فارلن بارنت  استرالیا برای «کشف و بررسی میزان تحمل آسیب‌ها». [۵۴]
پیتر مداوار  برزیل برزیل

 بریتانیا بریتانیا

۱۹۶۱ گئورگ فون بیکیشی  متحده ایالات آمریکا برای «اکتشاف مکانیسم فیزیکی تحریک در داخل حلزون گوش». [۵۵]
۱۹۶۲ فرانسیس کریک  بریتانیا برای «کشف ساختار مولکولی اسید نوکلئیک و اهمیت آن جهت انتقال اطلاعات در مواد زنده». [۵۶]
جیمز واتسون  متحده ایالات آمریکا
موریس ویلکینز  نیوزلند
 بریتانیا
۱۹۶۳ جان کارو اکلس  استرالیا برای «کشف مکانیزم یون‌های درگیر در تحریک و مهار عصب محیطی و مرکزی و غشای یاخته‌های عصبی». [۵۷]
الن هاجکین  بریتانیا
اندرو هاکسلی  بریتانیا
۱۹۶۴ کنراد امیل بلوخ  متحده ایالات آمریکا برای «کشف مکانیسم تنظیم کلسترول و متابولیسم اسید چرب». [۵۸]
فئودور فلیکس کنراد لینن  غربی آلمان
۱۹۶۵ فرانسوا ژاکوب  فرانسه برای «کشف کنترل ژنتیکی (رونویسی (ژنتیک)) آنزیم‌ها و سنتز ویروس‌ها (پروویروس)». [۵۹]
آندره لووف  فرانسه
ژاک مونو  فرانسه
۱۹۶۶ پرونده:Peyton Rous nobel.jpg فرانسیس پیتون راوس  متحده ایالات آمریکا برای «کشف نئوپلاسم ایجادشده از ویروسها». [۶۰]
پرونده:Charles Brenton Huggins nobel.jpg چارلز برنتون هاگینز  متحده ایالات آمریکا برای «اکتشاف درمان هورمونی سرطان پروستات».
۱۹۶۷ راگنار گرانیت  فنلاند
 سوئد
برای «کشف و بررسی فرآیندهای فیزیولوژیکی و شیمیایی اولیه در چشم». [۶۱]
هالدن کفر هارتلین  متحده ایالات آمریکا
جرج والد  متحده ایالات آمریکا
۱۹۶۸ رابرت دبلیو. هالی  متحده ایالات آمریکا برای «تفسیر رمز ژنتیکی و عملکرد آن در زیست‌ساخت پروتئین». [۶۲]
هار گوبیند کورانا  هند
 متحده ایالات آمریکا
مارشال وارن نایرنبرگ  متحده ایالات آمریکا
۱۹۶۹ مکس دلبروک  متحده ایالات آمریکا برای «کشف مکانیزم تکثیر و ساختار ژنتیکی ویروس‌ها». [۶۳]
آلفرد هرشی  متحده ایالات آمریکا
سالوادور لوریا  متحده ایالات آمریکا
۱۹۷۰ جولیوس اکسلراد  متحده ایالات آمریکا برای «کشف فرستنده‌های هومورال در پایانه‌های عصبی و مکانیسم ذخیره، انتشار و غیرفعال‌کردن آنها». [۶۴]
اولف فون اویلر  سوئد
برنارد کتس  بریتانیا
۱۹۷۱ ارل ویلبر سادرلند، جونیور  متحده ایالات آمریکا برای «اکتشافات در مورد مکانیسم عمل هورمون‌ها». [۶۵]
۱۹۷۲ جرالد ادلمن  متحده ایالات آمریکا برای «کشفشان در مورد ساختار شیمیایی پادتن‌ها». [۶۶]
رادنی رابرت پورتر  بریتانیا
۱۹۷۳ پرونده:Karl von Frisch.jpg کارل فون فریش  غربی آلمان برای «اکتشافات آنها در مورد سازمان‌دهی و استنباط از الگوهای رفتار فردی و اجتماعی». [۶۷]
کنراد لورنتس  اوتریش
نیکلاس تینبرگن  هلند
۱۹۷۴ آلبر کلود  بلژیک برای «اکتشافات آنها در مورد ساختار و عملکرد یاخته». [۶۸]
کریستین دو دوو  بلژیک
جرج امیل پالاده رومانی جمهوری سوسیالیستی رومانی
۱۹۷۵ دیوید بالتیمور  متحده ایالات آمریکا برای «کشف تعامل بین ویروس سرطانزا و مواد ژنتیکی سلول». [۶۹]
رناتو دولبکو  ایتالیا

 متحده ایالات آمریکا

هاوارد مارتین تمین  متحده ایالات آمریکا
۱۹۷۶ باروخ اس. بلومبرگ  متحده ایالات آمریکا برای «کشف مکانیسم‌های جدید در نحوه شناخت منشأ و انتشار بیماری‌های عفونی». [۷۰]
دانیل کارلتون گایداشک  متحده ایالات آمریکا
۱۹۷۷ روژه گیمن  متحده ایالات آمریکا برای «کشف چگونگی تولید هورمون‌های پپتیدی در مغز». [۷۱]
اندرو شالی  کانادا

 لهستون
 متحده ایالات آمریکا

روزالین سوسمن یالو  متحده ایالات آمریکا برای «توسعه رادیوایمونواسی هورمون‌های پپتیدی».
۱۹۷۸ ورنر آربر  سوئیس برای «کشف اندونوکلئازهای محدودکننده و کاربرد آنها در مشکلات ژنتیک مولکولی». [۷۲]
دنیل ناتانس  متحده ایالات آمریکا
همیلتون او. اسمیت  متحده ایالات آمریکا
۱۹۷۹ آلن کورماک  جنوبی آفریقا برای «توسعه مقطع‌نگاری رایانه‌ای (سی‌تی اسکن)». [۷۳]
گادفری هانسفیلد  بریتانیا
۱۹۸۰ باروخ بن الصراف  ونزوئلا برای «اکتشافات آنها در مورد ساختار ژنتیکی مجموعه سازگاری بافتی اصلی که سیستم ایمنی را تنظیم می‌کنند». [۷۴]
ژان دوسه  فرانسه
جرج دیویس سنل  متحده ایالات آمریکا
۱۹۸۱ راجر ولکات اسپری  متحده ایالات آمریکا برای «بررسی دقیق عملکرد تخصصی نیم‌کره‌های مغز». [۷۵]
دیوید اچ. هیوبل  کانادا برای «بررسی در مورد پردازش اطلاعات در فیزیولوژی دستگاه بینایی».
تورشتن ویسل  سوئد
۱۹۸۲ سونه بریسترم  سوئد برای «اکتشافات آنها در مورد پروستاگلاندین‌ها و مواد فعال بیولوژیکی مرتبط». [۷۶]
بنگت ساموئلسون  سوئد
سِر جان رابرت وین  متحده ایالات آمریکا
۱۹۸۳ باربارا مک‌کلینتاک  متحده ایالات آمریکا برای «کشف سازه جابجاشدنی (توالی دی‌ان‌ای)». [۷۷]
۱۹۸۴ پرونده:Niels Kaj Jerne.gif نیل کای یرنه  دانمارک برای «نظریه‌های مربوط به توسعه و کنترل دستگاه ایمنی و کشف عوامل تولید پادتن مونوکلونال». [۷۸]
ژرژ جی.اف. کوهلر  غربی آلمان
سزار میلستین  آرژانتین
 بریتانیا
۱۹۸۵ مایکل اس. براون  متحده ایالات آمریکا برای «بررسی در مورد تنظیم متابولیسم کلسترول». [۷۹]
جوزف ال. گلدستین  متحده ایالات آمریکا
۱۹۸۶ استنلی کوهن  متحده ایالات آمریکا برای «کشف فاکتور رشد». [۸۰]
ریتا لوی مونتالچینی  ایتالیا
۱۹۸۷ سوسومو تونگاوا  جاپون برای «کشف اصول ژنتیکی در تولید و تنوع پادتن‌ها». [۸۱]
۱۹۸۸ جیمز دبلیو بلک  بریتانیا برای «کشف چگونگی ساخت پروپرانولول». [۸۲]
گرترود بی. الیون  متحده ایالات آمریکا
جرج اچ. هیچینگز  متحده ایالات آمریکا
۱۹۸۹ جی. مایکل بیشاپ  متحده ایالات آمریکا برای «کشف منشأ سلولی آنکوژنهای رتروویروس». [۸۳]
هارولد وارموس  متحده ایالات آمریکا
۱۹۹۰ جوزف موری  متحده ایالات آمریکا برای «اکتشافات آنها در مورد پیوند عضو و سلول بنیادی در درمان بیماری‌های انسان». [۸۴]
ادوارد دونال توماس  متحده ایالات آمریکا
۱۹۹۱ اروین نییر  غربی آلمان برای «کشف در مورد عملکرد مجرای یونی در سلول‌ها». [۸۵]
برت ساکمن  غربی آلمان
۱۹۹۲ ادموند اچ. فیشر  سوئیس
 متحده ایالات آمریکا
برای «اکتشافات آنها در مورد برگشت پذیریِ فسفوریلاسیون پروتئین به عنوان یک مکانیسم بیولوژیکی». [۸۶]
پرونده:Edwin G. Krebs.jpg ادوین جی. کربس  متحده ایالات آمریکا
۱۹۹۳ ریچارد رابرتس  بریتانیا برای «کشف فرایند تقسیم ژن‌ها». [۸۷]
فیلیپ آلن شارپ  متحده ایالات آمریکا
۱۹۹۴ آلفرد جی. گیلمان  متحده ایالات آمریکا برای «کشفِ جی‌پروتئین و نقش این پروتئین‌ها در ترارسانی پیام سلول‌ها». [۸۸]
مارتین رادبل  متحده ایالات آمریکا
۱۹۹۵ ادوارد بی. لوئیس  متحده ایالات آمریکا برای «کشفِ کنترل ژنتیکی در مراحل اولیهٔ رویان‌زایی». [۸۹]
کریستیانه نوسلاین-فولهارت  غربی آلمان
اریک اف. ویشاوس  متحده ایالات آمریکا
۱۹۹۶ پیتر سی. دوهرتی  استرالیا برای «کشفِ عملکرد مجموعه سازگاری بافتی اصلی». [۹۰]
رلف مارتین تسینکرناگل  سوئیس
۱۹۹۷ استنلی پریسینر  متحده ایالات آمریکا برای «کشفِ پریون - یک عامل بیولوژیکی جدید در عفونت». [۹۱]
۱۹۹۸ رابرت فرانسیس فوچگات  متحده ایالات آمریکا برای «کشفِ نیتریک اکسید به عنوان یک مولکول مهم در سیگنالینگ سلولی». [۹۲]
لوئیز ایگنارو  متحده ایالات آمریکا
فرید مراد  متحده ایالات آمریکا
۱۹۹۹ گونتر بلوبل  آلمان
 متحده ایالات آمریکا
برای «کشفِ اینکه پروتئین‌ها دارای سیگنال‌های ذاتی هستند که جابجائی و محل استقرار آنها را در سلول کنترل می‌کند». [۹۳]
۲۰۰۰ آروید کارلسون  سوئد برای «کشفِ ترارسانی پیام در دستگاه عصبی». [۹۴]
پال گرینگارد  متحده ایالات آمریکا
اریک کندل  متحده ایالات آمریکا
۲۰۰۱ لیلند هارتول  متحده ایالات آمریکا برای «اکتشافات‌شان در زمینه نحوه کارکرد چرخه سلولی». [۹۵]
تیم هانت  بریتانیا
پائول نرس  بریتانیا
۲۰۰۲ سیدنی برنر  جنوبی آفریقا برای «اکتشافات‌شان در زمینهٔ نقش تنظیم ژنتیکی در رشد اعضای بدن و خزان یاخته‌ای». [۹۶]
رابرت هرویتس  متحده ایالات آمریکا
جان سالستن  بریتانیا
۲۰۰۳ پال لاتربور  متحده ایالات آمریکا "برای «کشف تصویرسازی تشدید مغناطیسی (ام‌آرآی)». [۹۷]
پیتر منزفیلد  بریتانیا
۲۰۰۴ ریچارد اکسل  متحده ایالات آمریکا برای «پژوهش در مورد حس بویایی در انسان و کشف خانواده‌ای از ژن‌ها». [۹۸]
لیندا باک  متحده ایالات آمریکا
۲۰۰۵ بری مارشال  استرالیا برای «کشف هلیکوباکتر پیلوری و رابطه‌اش در ایجاد زخم‌های روده و معده». [۹۹]
رابین وارن  استرالیا
۲۰۰۶ اندرو فایر  متحده ایالات آمریکا برای «کشف روند آران‌ای مداخله‌گر درون سلول». [۱۰۰]
کریگ ملو  متحده ایالات آمریکا
۲۰۰۷ ماریو کاپکی  متحده ایالات آمریکا برای «اکتشاف و تحقیقات پیرامون معرفی تغییرات خاص ژن در موش‌های آزمایشگاهی با استفاده از سلولهای بنیادی جنینی». [۱۰۱]
مارتین اونز  بریتانیا
الیور اسمیتیز  متحده ایالات آمریکا
 بریتانیا
۲۰۰۸ هارالد تسور هاوزن  آلمان برای «تحقیق در مورد سرطان دهانه رحم و ارتباط ویروس اچ‌پی‌وی با این بیماری». [۱۰۲]
فرانسواز باره سینوسی  فرانسه برای «کشف ویروس نقص ایمنی انسانی (اچ‌آی‌وی)، عامل انتقال بیماری ایدز».
لوک مونتانیه  فرانسه
۲۰۰۹ الیزابت بلک‌برن  استرالیا
 متحده ایالات آمریکا
برای «کشف چگونگی حفاظت از کروموزوم‌ها توسط تلومرها و آنزیم تلومراز». [۱۰۳]
کارول گریدر  متحده ایالات آمریکا
جک ژوستاک  متحده ایالات آمریکا
۲۰۱۰ پرونده:Robert Edwards.jpg رابرت ادوارد  بریتانیا برای «تلاش‌هایش در جهت درمان نازایی». [۱۰۴]
۲۰۱۱ بروس بویتلر  متحده ایالات آمریکا برای «اکتشافات فعال سازی سیستم ایمنی ذاتی بدن». [۱۰۵]
ژول ای. هافمن  لوکزامبورگ
پرونده:Ralph M. Steinman.jpg رالف استاینمن  متحده ایالات آمریکا
 کانادا
۲۰۱۲ جان گوردون  بریتانیا برای «کشف اینکه سلول‌های بالغ می‌توانند دوباره برنامه‌ریزی شوند و به سلول چندمنظوره تبدیل گردند». [۱۰۶]
شنایا یاماناکا  جاپون
۲۰۱۳ جیمز روثمن  متحده ایالات آمریکا برای «کشف سیستم تنظیم‌کننده حمل و نقل وزیکول‌ها در داخل سلول‌ها». [۱۰۷]
رندی شکمن  متحده ایالات آمریکا
توماس زودهوف  متحده ایالات آمریکا
 آلمان
۲۰۱۴ جان اوکیف  متحده ایالات آمریکا
 بریتانیا
برای «کشف سلول سیستم موقعیت‌یابی در مغز» [۱۰۸]
می-بریت موزر  نروژ
ادوارد موزر  نروژ
۲۰۱۵ ویلیام کمپبل  ایرلند جمهوری
 متحده ایالات آمریکا
برای «کشف یک روش درمانی جدید در برابر عفونت‌های ناشی از انگل‌های کرم گرد». [۱۰۹]
ساتوشی آمورا  جاپون
یویو تو  چین
۲۰۱۶ یوشینوری اسومی  جاپون برای «کشف و یافته‌هایش در زمینه خودخواری». [۱۱۰]
۲۰۱۷ جفری هال  متحده ایالات آمریکا برای «اکتشافات آنان در رابطه با مکانیسم ملکولی ساعت زیستی"». [۱۱۱]
مایکل روزبش  متحده ایالات آمریکا
مایکل یانگ  متحده ایالات آمریکا
۲۰۱۸ جیمز پی. الیسن  متحده ایالات آمریکا برای «کشف آنها در مورد درمان کردن سرطان به‌وسیلهٔ مهار اثر تنظیمی منفی سیستم ایمنی». [۱۱۲]
تاسوکو هونجو  جاپون
۲۰۱۹ ویلیام کیلین جونیور  متحده ایالات آمریکا برای «تحقیقاتشان در مورد چگونگی سازگاری سلول‌ها با اکسیژن قابل دسترس». [۱۱۳]
پیتر جی. ردکلیف  بریتانیا
گرگ ال. سیمنزا  متحده ایالات آمریکا
۲۰۲۰ هاروی آلتر  متحده ایالات آمریکا برای «کشف ویروس هپاتیت سی». [۱۱۴]
چارلز رایس  متحده ایالات آمریکا
مایکل هوتون  بریتانیا
۲۰۲۱ دیوید جولیوس  متحده ایالات آمریکا برای «کشف گیرنده‌های حرارت و لمس». [۱۱۵]
آردم پاتاپوتیان  متحده ایالات آمریکا
 لوبنان
۲۰۲۲ سوانته پبو  سوئد برای «کشفیاتش در زمینه ژنوم انسان‌تبار منقرض‌شده و فرگشت انسان» [۱۱۶]
۲۰۲۳ کاتالین کاریکو  مجارستون
 متحده ایالات آمریکا
برای «کشفیات در مورد دستکاری نوکلئوتیدی که ساخت واکسن‌های مؤثر mRNA کووید ۱۹ را ممکن کرد». [۱۱۷]
درو وایسمن  متحده ایالات آمریکا

منابع[دچی‌ین]

  1. "Alfred Nobel–The Man Behind the Nobel Prize". Nobel Foundation. Archived from the original on 25 October 2007. Retrieved 21 November 2008.
  2. "The Nobel Prize Award Ceremonies". Nobel Foundation. Archived from the original on 22 August 2008. Retrieved 21 November 2008.
  3. "Women Nobel Laureates". Nobel Foundation. Archived from the original on 28 September 2008. Retrieved 21 November 2008.
  4. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  5. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  6. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  7. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  8. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  9. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  10. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  11. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  12. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  13. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  14. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  15. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  16. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  17. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  18. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  19. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  20. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  21. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  22. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  23. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  24. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  25. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  26. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  27. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  28. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  29. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  30. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  31. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  32. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  33. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  34. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  35. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  36. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  37. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  38. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  39. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  40. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  41. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  42. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  43. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  44. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  45. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  46. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  47. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  48. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  49. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  50. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  51. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  52. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  53. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  54. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  55. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  56. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  57. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  58. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  59. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  60. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  61. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  62. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  63. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  64. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  65. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  66. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  67. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  68. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  69. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  70. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  71. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  72. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  73. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  74. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  75. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  76. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  77. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  78. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  79. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  80. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  81. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  82. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  83. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  84. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  85. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  86. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  87. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  88. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  89. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  90. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  91. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  92. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  93. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  94. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  95. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  96. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  97. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  98. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  99. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  100. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  101. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  102. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  103. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  104. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  105. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  106. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  107. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  108. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  109. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  110. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  111. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  112. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  113. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-10-09.
  114. Nobel Foundation. Retrieved on 2020-10-05.
  115. Nobel Foundation. Retrieved on 2021-10-04.
  116. Nobel Foundation. Retrieved on 2022-10-03.
  117. Nobel Foundation. Retrieved on 2023-10-02.

بریم بگردستن[دچی‌ین]

شابلون:برندگان جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی شابلون:جایزه نوبل
منبع خطا: برچسب <ref> برای گروهی به نام «persian-alpha» وجود دارد، اما برچسب متناظر با <references group="persian-alpha"/> یافت نشد.