پرش به محتوا

نوبل طبابت جایزه

ویکی‌پدیا، آزادِ دانشنومه، جه

فیزیولوجی و طبابت نوبل جایزه شابلون:سوئدی جه اتا جایزه هسته که هرسالنه کارولینسکا انستیتو که سوئد شنه، دانشمندون و دوکترهایی که اون سال بتترین نتیجه ره بیتنه ره دِنه. این جایزه اتا از پنج‌تا جوایزی هسته که نوبل جایزه بشناسی وونّه و سال ۱۸۹۵ جه آلفرد نوبل وصیت‌نومه په، هدا وونه.[۱]

این جایزه هر سال ۱۰ دسامبر که آلفرد نوبل بمرده‌روز هسته، استکهلم دله تنک وونه.[۲]

طبابت نوبل ره سال‌های ۱۹۱۵ تا ۱۹۱۸، ۱۹۲۱، ۱۹۲۵، ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۲ (جمعاً ۹ دوره) هچکی ره ندانه.[۳]

برنده‌ئون لیست

[دچی‌ین]
سال برندۀ جایزه [lower-alpha ۱] کشور[lower-alpha ۲] دلیل اعطای جایزه منبع
۱۹۰۱ امیل آدولف فون برینگ شابلون:Country data امپراتوری آلمان آلمان برای «تلاش در مبارزه با بیماری دیفتری». [۴]
۱۹۰۲ رونالد راس  بریتانیا

شابلون:Country data راج بریتانیا هند بریتانیا

برای «کشف انتقال انگل مالاریا توسط پشه». [۵]
۱۹۰۳ نیلز ریبرگ فینسن  دانمارک

 فارو

برای «درمان بیماری لوپوس ولگاریس، با تمرکز از پرتو». [۶]
۱۹۰۴ ایوان پاولف  روسیه برای «تحقیقات در مورد چگونگی دستگاه گوارش انسان». [۷]
۱۹۰۵ روبرت کُخ شابلون:Country data امپراتوری آلمان آلمان برای «کشف عامل بیماری سل». [۸]
۱۹۰۶ کامیلو گلجی شابلون:Country data پادشاهی ایتالیا ایتالیا برای «شناخت ساختار بنیادین دستگاه عصبی». [۹]
سانتیاگو رامون کاخال  ایسپانیا
۱۹۰۷ شارل لاورن  فرانسه برای «پژوهش دربارهٔ نقش پروتوزوآ در بروز بیماری». [۱۰]
۱۹۰۸ ایلیا مچنیکو  روسیه برای «معرفی و شناسائی سیستم ایمنی بدن». [۱۱]
پل الریخ شابلون:Country data امپراتوری آلمان آلمان
۱۹۰۹ امیل تئودور کوخر  سوئیس برای «تحقیقات در فیزیولوژی، آسیب‌شناسی و جراحی غده تیروئید». [۱۲]
۱۹۱۰ آلبرشت کوسل شابلون:Country data امپراتوری آلمان آلمان برای «کمک به پیشرفت و شناساندن بیشتر دانش زیست‌شناسی سلولی و مطالعهٔ پروتئین‌های سلولی (اسید نوکلئیک)». [۱۳]
۱۹۱۱ آلوار گالسترند  سوئد برای «تحقیقات در زمینه فرایند بازتاب نور در چشم». [۱۴]
۱۹۱۲ آلکسیس کارل  فرانسه برای «تحقیقات گسترده دربارهٔ ساختار سیستم گردش خون و پیوند رگ‌های خونی». [۱۵]
۱۹۱۳ شارل ریشه  فرانسه برای «تحقیقات در زمینه شوک آنافیلاکسی». [۱۶]
۱۹۱۴ روبرت بارانی شابلون:Country data اتریش-مجارستان برای «تحقیقات در زمینه فیزیولوژی و آسیب‌شناسی دهلیزهای دستگاه شنوایی». [۱۷]
۱۹۱۵ جایزه اعطا نشد
۱۹۱۶
۱۹۱۷
۱۹۱۸
۱۹۱۹ جولیوس بردت  بلژیک برای «کشف دستگاه ایمنی بدن.» [۱۸]
۱۹۲۰ شاک کروگ  دانمارک برای «کشف مکانیزیم مویینگی در جانداران». [۱۹]
۱۹۲۱ جایزه اعطا نشد
۱۹۲۲ آرچی‌بالد هیل  بریتانیا برای «تحقیقات در زمینه کار مکانیکی و تولید گرما درماهیچه». [۲۰]
اتو فریتز میرهوف  آلمان برای «کشف رابطه ثابت بین مصرف اکسیژن و متابولیسم اسید لاکتیک در ماهیچه‌ها (قندکافت)».
۱۹۲۳ فردریک بنتینگ  کانادا برای «کشف انسولین». [۲۱]
جان مکلید  بریتانیا
۱۹۲۴ ویلم اینتهوون  هلند برای «کشف سازوکار نوار قلب». [۲۲]
۱۹۲۵ جایزه اعطا نشد
۱۹۲۶ ژوهانس فیبیگر  دانمارک برای «کشف اسپیروپترا کارسینوما». [۲۳]
۱۹۲۷ یولیوس واگنر-یاورگ  اوتریش برای «کشف مایه کوبی مالاریا جهت جلوگیری از فلج کامل اندام». [۲۴]
۱۹۲۸ شارل نیکول  فرانسه برای «مبارزه علیه تیفوس». [۲۵]
۱۹۲۹ کریستین ایجکمن  هلند برای «کشف تأثیر ویتامین بر ضد ویروس‌ها». [۲۶]
فردریک گولاند هاپکینز  بریتانیا برای «کشف تأثیر ویتامین در رشد».
۱۹۳۰ کارل لندشتاینر  اوتریش برای «کشف گروه خونی» [۲۷]
۱۹۳۱ اتو واربورگ  آلمان برای «کشف مکانیزم آنزیم و سیتوکروم» [۲۸]
۱۹۳۲ چارلز شرینگتون  بریتانیا برای «کشفیات‌شان در خصوص عملکرد یاخته‌های عصبی». [۲۹]
ادگار آدریان  بریتانیا
۱۹۳۳ توماس هانت مورگان  آمریکای متحده ایالات برای «کشف نقش کروموزوم در ژن‌های وراثت». [۳۰]
۱۹۳۴ جرج ویپل  آمریکای متحده ایالات برای «کشف درمان کبد در موارد کم خونی». [۳۱]
جرج مینوت  آمریکای متحده ایالات
ویلیام مورفی  آمریکای متحده ایالات
۱۹۳۵ هنس اسپمن شابلون:Country data آلمان نازی آلمان برای «کشف اثر تنظیم‌کننده بر شکل‌گیری جنین». [۳۲]
۱۹۳۶ هنری هلت دیل  بریتانیا برای «کشف تبادلات شیمیایی پیام‌رسان عصبی». [۳۳]
اتو لوی  اوتریش

شابلون:Country data آلمان نازی آلمان

۱۹۳۷ آلبرت سنت-گیورگی  مجارستون برای «کشفیاتش در ارتباط با فرایند سوخت بیولوژیکی، با ارجاع به ویتامین ث و تجزیه اسید فوماریک». [۳۴]
۱۹۳۸ کورنی هیمنس  بلژیک برای «کشف سینوس و مکانیسم آئورت در تنفس». [۳۵]
۱۹۳۹ گرهارد دماک شابلون:Country data آلمان نازی آلمان برای «کشف اثر آنتی‌باکتریا پرونتوسیل». [۳۶]
۱۹۴۰ جایزه اعطا نشد
۱۹۴۱
۱۹۴۲
۱۹۴۳ هنریک دام  دانمارک برای «کشف ویتامین ک». [۳۷]
ادوارد دویسی  آمریکای متحده ایالات برای «کشف ساختار شیمیایی ویتامین ک».
۱۹۴۴ جوزف ارلنگر  آمریکای متحده ایالات برای «اکتشافات در زمینه عملکرد بسیار متمایز فیبرهای عصبی تک (آسه)». [۳۸]
هربرت اسپنسر گسر  آمریکای متحده ایالات
۱۹۴۵ الکساندر فلمینگ  بریتانیا برای «کشف پنسیلین و اثرات درمانی آن بر روی بیماریهای عفونی». [۳۹]
ارنست چین  بریتانیا
هوارد والتر فلوری  استرالیا
۱۹۴۶ پرونده:Hermann Joseph Muller.jpg هرمان جوزف مولر  آمریکای متحده ایالات برای «کشف تولید موتاسیون توسط پرتو ایکس». [۴۰]
۱۹۴۷ کارل فردیناند کوری  آمریکای متحده ایالات برای «کشف فرایند تبدیل کاتالیزوری گلیکوژن». [۴۱]
گرتی کوری  آمریکای متحده ایالات
برناردو هوسای  آرژانتین برای «کشف عملکرد هورمون بخش پیشینِ (قدامی) غده هیپوفیز در متابولیسم قند موجود در خون».
۱۹۴۸ پل هرمان مولر  سوئیس برای «کشف راندمان بالای دی کلرو دی فنیل تری کلرواتان (د.د. ت) به عنوان یک حشره‌کش». [۴۲]
۱۹۴۹ والتر رودلف هس  سوئیس برای «کشف ساختار مناطقی از میان‌مغز که در کنترل و تعادل اندام‌های داخلی نقش دارند». [۴۳]
آنتونیو اگاس مونیس  پرتغال برای «ابداع یک نوع عمل جراحی بر لوب پیشانی مغز که باعنوان لوبوتومی شناخته می‌شود».
۱۹۵۰ فیلیپ هنچ  آمریکای متحده ایالات برای «کشف ساختار و اثرات بیولوژیکی هورمونهای غده فوق کلیوی». [۴۴]
پرونده:Edward Calvin Kendall nobel.jpg ادوارد کالوین کندال  آمریکای متحده ایالات
تادئوس رایش‌اشتین  سوئیس
۱۹۵۱ مکس ثایلر  جنوبی آفریقا برای «کشف تب زرد و تحقیقات در زمینه راه‌های مقابله با آن». [۴۵]
۱۹۵۲ سلمان واکسمن  آمریکای متحده ایالات برای «کشف استرپتومایسین، اولین آنتی‌بیوتیک مؤثر در مقابل سل». [۴۶]
۱۹۵۳ هانس آدولف کربس  بریتانیا برای «کشف چرخه اسید سیتریک». [۴۷]
فریتس آلبرت لیپمان  آمریکای متحده ایالات برای «کشف کوآنزیم آ و اهمیت آن به‌عنوان واسطهٔ متابولیسم».
۱۹۵۴ پرونده:John Franklin Enders nobel.jpg جان اندرز  آمریکای متحده ایالات برای «کشفشان مبنی بر اینکه ویروس فلج اطفال درانواع بافتها قابلیت رشد و تکثیر دارد». [۴۸]
فردریک چپمن رابینز  آمریکای متحده ایالات
پرونده:Thomas Huckle Weller.jpg تامس هاکل ولر  آمریکای متحده ایالات
۱۹۵۵ هیوگو ثیورل  سوئد برای «کشف در مورد ماهیت و عملکرد طبیعی آنزیم‌های اکسیداسیون». [۴۹]
۱۹۵۶ آندره فردریک کورنان  آمریکای متحده ایالات برای «کشفشان مبنی بر کاتتریزاسیون قلبی و آسیب‌های دستگاه گردش خون». [۵۰]
ورنر فورسمان  غربی آلمان
دیکینسن دبلیو. ریچاردز  آمریکای متحده ایالات
۱۹۵۷ دانیل باوت  ایتالیا برای «اکتشافاتش مبنی بر ترکیبات آنتی‌هیستامین و نقش آن در دستگاه گردش خون، عضلات و استخوانها». [۵۱]
۱۹۵۸ پرونده:George Wells Beadle.jpg جورج بیدل  آمریکای متحده ایالات برای «کشفشان مبنی بر اینکه ژنها با تنظیم وقایع شیمیایی مشخص عمل می‌کنند». [۵۲]
ادوارد لوری تاتوم  آمریکای متحده ایالات
جاشوآ لدربرگ  آمریکای متحده ایالات برای «اکتشافاتش در مورد نوترکیبی ژنی و سازماندهی مواد ژنتیکی باکتریها».
۱۹۵۹ آرتور کورنبرگ  آمریکای متحده ایالات برای «کشف و بررسی مکانیزم سنتز بیولوژیکی آران‌ای و دی‌ان‌ای». [۵۳]
سورو اوچوآ  آمریکای متحده ایالات

 ایسپانیا

۱۹۶۰ فرانک مک‌فارلن بارنت  استرالیا برای «کشف و بررسی میزان تحمل آسیب‌ها». [۵۴]
پیتر مداوار  برزیل برزیل

 بریتانیا بریتانیا

۱۹۶۱ گئورگ فون بیکیشی  آمریکای متحده ایالات برای «اکتشاف مکانیسم فیزیکی تحریک در داخل حلزون گوش». [۵۵]
۱۹۶۲ فرانسیس کریک  بریتانیا برای «کشف ساختار مولکولی اسید نوکلئیک و اهمیت آن جهت انتقال اطلاعات در مواد زنده». [۵۶]
جیمز واتسون  آمریکای متحده ایالات
موریس ویلکینز  نیوزلند
 بریتانیا
۱۹۶۳ جان کارو اکلس  استرالیا برای «کشف مکانیزم یون‌های درگیر در تحریک و مهار عصب محیطی و مرکزی و غشای یاخته‌های عصبی». [۵۷]
الن هاجکین  بریتانیا
اندرو هاکسلی  بریتانیا
۱۹۶۴ کنراد امیل بلوخ  آمریکای متحده ایالات برای «کشف مکانیسم تنظیم کلسترول و متابولیسم اسید چرب». [۵۸]
فئودور فلیکس کنراد لینن  غربی آلمان
۱۹۶۵ فرانسوا ژاکوب  فرانسه برای «کشف کنترل ژنتیکی (رونویسی (ژنتیک)) آنزیم‌ها و سنتز ویروس‌ها (پروویروس)». [۵۹]
آندره لووف  فرانسه
ژاک مونو  فرانسه
۱۹۶۶ پرونده:Peyton Rous nobel.jpg فرانسیس پیتون راوس  آمریکای متحده ایالات برای «کشف نئوپلاسم ایجادشده از ویروسها». [۶۰]
پرونده:Charles Brenton Huggins nobel.jpg چارلز برنتون هاگینز  آمریکای متحده ایالات برای «اکتشاف درمان هورمونی سرطان پروستات».
۱۹۶۷ راگنار گرانیت  فنلاند
 سوئد
برای «کشف و بررسی فرآیندهای فیزیولوژیکی و شیمیایی اولیه در چشم». [۶۱]
هالدن کفر هارتلین  آمریکای متحده ایالات
جرج والد  آمریکای متحده ایالات
۱۹۶۸ رابرت دبلیو. هالی  آمریکای متحده ایالات برای «تفسیر رمز ژنتیکی و عملکرد آن در زیست‌ساخت پروتئین». [۶۲]
هار گوبیند کورانا  هند
 آمریکای متحده ایالات
مارشال وارن نایرنبرگ  آمریکای متحده ایالات
۱۹۶۹ مکس دلبروک  آمریکای متحده ایالات برای «کشف مکانیزم تکثیر و ساختار ژنتیکی ویروس‌ها». [۶۳]
آلفرد هرشی  آمریکای متحده ایالات
سالوادور لوریا  آمریکای متحده ایالات
۱۹۷۰ جولیوس اکسلراد  آمریکای متحده ایالات برای «کشف فرستنده‌های هومورال در پایانه‌های عصبی و مکانیسم ذخیره، انتشار و غیرفعال‌کردن آنها». [۶۴]
اولف فون اویلر  سوئد
برنارد کتس  بریتانیا
۱۹۷۱ ارل ویلبر سادرلند، جونیور  آمریکای متحده ایالات برای «اکتشافات در مورد مکانیسم عمل هورمون‌ها». [۶۵]
۱۹۷۲ جرالد ادلمن  آمریکای متحده ایالات برای «کشفشان در مورد ساختار شیمیایی پادتن‌ها». [۶۶]
رادنی رابرت پورتر  بریتانیا
۱۹۷۳ پرونده:Karl von Frisch.jpg کارل فون فریش  غربی آلمان برای «اکتشافات آنها در مورد سازمان‌دهی و استنباط از الگوهای رفتار فردی و اجتماعی». [۶۷]
کنراد لورنتس  اوتریش
نیکلاس تینبرگن  هلند
۱۹۷۴ آلبر کلود  بلژیک برای «اکتشافات آنها در مورد ساختار و عملکرد یاخته». [۶۸]
کریستین دو دوو  بلژیک
جرج امیل پالاده رومانی جمهوری سوسیالیستی رومانی
۱۹۷۵ دیوید بالتیمور  آمریکای متحده ایالات برای «کشف تعامل بین ویروس سرطانزا و مواد ژنتیکی سلول». [۶۹]
رناتو دولبکو  ایتالیا

 آمریکای متحده ایالات

هاوارد مارتین تمین  آمریکای متحده ایالات
۱۹۷۶ باروخ اس. بلومبرگ  آمریکای متحده ایالات برای «کشف مکانیسم‌های جدید در نحوه شناخت منشأ و انتشار بیماری‌های عفونی». [۷۰]
دانیل کارلتون گایداشک  آمریکای متحده ایالات
۱۹۷۷ روژه گیمن  آمریکای متحده ایالات برای «کشف چگونگی تولید هورمون‌های پپتیدی در مغز». [۷۱]
اندرو شالی  کانادا

 لهستون
 آمریکای متحده ایالات

روزالین سوسمن یالو  آمریکای متحده ایالات برای «توسعه رادیوایمونواسی هورمون‌های پپتیدی».
۱۹۷۸ ورنر آربر  سوئیس برای «کشف اندونوکلئازهای محدودکننده و کاربرد آنها در مشکلات ژنتیک مولکولی». [۷۲]
دنیل ناتانس  آمریکای متحده ایالات
همیلتون او. اسمیت  آمریکای متحده ایالات
۱۹۷۹ آلن کورماک  جنوبی آفریقا برای «توسعه مقطع‌نگاری رایانه‌ای (سی‌تی اسکن)». [۷۳]
گادفری هانسفیلد  بریتانیا
۱۹۸۰ باروخ بن الصراف  ونزوئلا برای «اکتشافات آنها در مورد ساختار ژنتیکی مجموعه سازگاری بافتی اصلی که سیستم ایمنی را تنظیم می‌کنند». [۷۴]
ژان دوسه  فرانسه
جرج دیویس سنل  آمریکای متحده ایالات
۱۹۸۱ راجر ولکات اسپری  آمریکای متحده ایالات برای «بررسی دقیق عملکرد تخصصی نیم‌کره‌های مغز». [۷۵]
دیوید اچ. هیوبل  کانادا برای «بررسی در مورد پردازش اطلاعات در فیزیولوژی دستگاه بینایی».
تورشتن ویسل  سوئد
۱۹۸۲ سونه بریسترم  سوئد برای «اکتشافات آنها در مورد پروستاگلاندین‌ها و مواد فعال بیولوژیکی مرتبط». [۷۶]
بنگت ساموئلسون  سوئد
سِر جان رابرت وین  آمریکای متحده ایالات
۱۹۸۳ باربارا مک‌کلینتاک  آمریکای متحده ایالات برای «کشف سازه جابجاشدنی (توالی دی‌ان‌ای)». [۷۷]
۱۹۸۴ پرونده:Niels Kaj Jerne.gif نیل کای یرنه  دانمارک برای «نظریه‌های مربوط به توسعه و کنترل دستگاه ایمنی و کشف عوامل تولید پادتن مونوکلونال». [۷۸]
ژرژ جی.اف. کوهلر  غربی آلمان
سزار میلستین  آرژانتین
 بریتانیا
۱۹۸۵ مایکل اس. براون  آمریکای متحده ایالات برای «بررسی در مورد تنظیم متابولیسم کلسترول». [۷۹]
جوزف ال. گلدستین  آمریکای متحده ایالات
۱۹۸۶ استنلی کوهن  آمریکای متحده ایالات برای «کشف فاکتور رشد». [۸۰]
ریتا لوی مونتالچینی  ایتالیا
۱۹۸۷ سوسومو تونگاوا  جاپون برای «کشف اصول ژنتیکی در تولید و تنوع پادتن‌ها». [۸۱]
۱۹۸۸ جیمز دبلیو بلک  بریتانیا برای «کشف چگونگی ساخت پروپرانولول». [۸۲]
گرترود بی. الیون  آمریکای متحده ایالات
جرج اچ. هیچینگز  آمریکای متحده ایالات
۱۹۸۹ جی. مایکل بیشاپ  آمریکای متحده ایالات برای «کشف منشأ سلولی آنکوژنهای رتروویروس». [۸۳]
هارولد وارموس  آمریکای متحده ایالات
۱۹۹۰ جوزف موری  آمریکای متحده ایالات برای «اکتشافات آنها در مورد پیوند عضو و سلول بنیادی در درمان بیماری‌های انسان». [۸۴]
ادوارد دونال توماس  آمریکای متحده ایالات
۱۹۹۱ اروین نییر  غربی آلمان برای «کشف در مورد عملکرد مجرای یونی در سلول‌ها». [۸۵]
برت ساکمن  غربی آلمان
۱۹۹۲ ادموند اچ. فیشر  سوئیس
 آمریکای متحده ایالات
برای «اکتشافات آنها در مورد برگشت پذیریِ فسفوریلاسیون پروتئین به عنوان یک مکانیسم بیولوژیکی». [۸۶]
پرونده:Edwin G. Krebs.jpg ادوین جی. کربس  آمریکای متحده ایالات
۱۹۹۳ ریچارد رابرتس  بریتانیا برای «کشف فرایند تقسیم ژن‌ها». [۸۷]
فیلیپ آلن شارپ  آمریکای متحده ایالات
۱۹۹۴ آلفرد جی. گیلمان  آمریکای متحده ایالات برای «کشفِ جی‌پروتئین و نقش این پروتئین‌ها در ترارسانی پیام سلول‌ها». [۸۸]
مارتین رادبل  آمریکای متحده ایالات
۱۹۹۵ ادوارد بی. لوئیس  آمریکای متحده ایالات برای «کشفِ کنترل ژنتیکی در مراحل اولیهٔ رویان‌زایی». [۸۹]
کریستیانه نوسلاین-فولهارت  غربی آلمان
اریک اف. ویشاوس  آمریکای متحده ایالات
۱۹۹۶ پیتر سی. دوهرتی  استرالیا برای «کشفِ عملکرد مجموعه سازگاری بافتی اصلی». [۹۰]
رلف مارتین تسینکرناگل  سوئیس
۱۹۹۷ استنلی پریسینر  آمریکای متحده ایالات برای «کشفِ پریون - یک عامل بیولوژیکی جدید در عفونت». [۹۱]
۱۹۹۸ رابرت فرانسیس فوچگات  آمریکای متحده ایالات برای «کشفِ نیتریک اکسید به عنوان یک مولکول مهم در سیگنالینگ سلولی». [۹۲]
لوئیز ایگنارو  آمریکای متحده ایالات
فرید مراد  آمریکای متحده ایالات
۱۹۹۹ گونتر بلوبل  آلمان
 آمریکای متحده ایالات
برای «کشفِ اینکه پروتئین‌ها دارای سیگنال‌های ذاتی هستند که جابجائی و محل استقرار آنها را در سلول کنترل می‌کند». [۹۳]
۲۰۰۰ آروید کارلسون  سوئد برای «کشفِ ترارسانی پیام در دستگاه عصبی». [۹۴]
پال گرینگارد  آمریکای متحده ایالات
اریک کندل  آمریکای متحده ایالات
۲۰۰۱ لیلند هارتول  آمریکای متحده ایالات برای «اکتشافات‌شان در زمینه نحوه کارکرد چرخه سلولی». [۹۵]
تیم هانت  بریتانیا
پائول نرس  بریتانیا
۲۰۰۲ سیدنی برنر  جنوبی آفریقا برای «اکتشافات‌شان در زمینهٔ نقش تنظیم ژنتیکی در رشد اعضای بدن و خزان یاخته‌ای». [۹۶]
رابرت هرویتس  آمریکای متحده ایالات
جان سالستن  بریتانیا
۲۰۰۳ پال لاتربور  آمریکای متحده ایالات "برای «کشف تصویرسازی تشدید مغناطیسی (ام‌آرآی)». [۹۷]
پیتر منزفیلد  بریتانیا
۲۰۰۴ ریچارد اکسل  آمریکای متحده ایالات برای «پژوهش در مورد حس بویایی در انسان و کشف خانواده‌ای از ژن‌ها». [۹۸]
لیندا باک  آمریکای متحده ایالات
۲۰۰۵ بری مارشال  استرالیا برای «کشف هلیکوباکتر پیلوری و رابطه‌اش در ایجاد زخم‌های روده و معده». [۹۹]
رابین وارن  استرالیا
۲۰۰۶ اندرو فایر  آمریکای متحده ایالات برای «کشف روند آران‌ای مداخله‌گر درون سلول». [۱۰۰]
کریگ ملو  آمریکای متحده ایالات
۲۰۰۷ ماریو کاپکی  آمریکای متحده ایالات برای «اکتشاف و تحقیقات پیرامون معرفی تغییرات خاص ژن در موش‌های آزمایشگاهی با استفاده از سلولهای بنیادی جنینی». [۱۰۱]
مارتین اونز  بریتانیا
الیور اسمیتیز  آمریکای متحده ایالات
 بریتانیا
۲۰۰۸ هارالد تسور هاوزن  آلمان برای «تحقیق در مورد سرطان دهانه رحم و ارتباط ویروس اچ‌پی‌وی با این بیماری». [۱۰۲]
فرانسواز باره سینوسی  فرانسه برای «کشف ویروس نقص ایمنی انسانی (اچ‌آی‌وی)، عامل انتقال بیماری ایدز».
لوک مونتانیه  فرانسه
۲۰۰۹ الیزابت بلک‌برن  استرالیا
 آمریکای متحده ایالات
برای «کشف چگونگی حفاظت از کروموزوم‌ها توسط تلومرها و آنزیم تلومراز». [۱۰۳]
کارول گریدر  آمریکای متحده ایالات
جک ژوستاک  آمریکای متحده ایالات
۲۰۱۰ پرونده:Robert Edwards.jpg رابرت ادوارد  بریتانیا برای «تلاش‌هایش در جهت درمان نازایی». [۱۰۴]
۲۰۱۱ بروس بویتلر  آمریکای متحده ایالات برای «اکتشافات فعال سازی سیستم ایمنی ذاتی بدن». [۱۰۵]
ژول ای. هافمن  لوکزامبورگ
پرونده:Ralph M. Steinman.jpg رالف استاینمن  آمریکای متحده ایالات
 کانادا
۲۰۱۲ جان گوردون  بریتانیا برای «کشف اینکه سلول‌های بالغ می‌توانند دوباره برنامه‌ریزی شوند و به سلول چندمنظوره تبدیل گردند». [۱۰۶]
شنایا یاماناکا  جاپون
۲۰۱۳ جیمز روثمن  آمریکای متحده ایالات برای «کشف سیستم تنظیم‌کننده حمل و نقل وزیکول‌ها در داخل سلول‌ها». [۱۰۷]
رندی شکمن  آمریکای متحده ایالات
توماس زودهوف  آمریکای متحده ایالات
 آلمان
۲۰۱۴ جان اوکیف  آمریکای متحده ایالات
 بریتانیا
برای «کشف سلول سیستم موقعیت‌یابی در مغز» [۱۰۸]
می-بریت موزر  نروژ
ادوارد موزر  نروژ
۲۰۱۵ ویلیام کمپبل  ایرلند جمهوری
 آمریکای متحده ایالات
برای «کشف یک روش درمانی جدید در برابر عفونت‌های ناشی از انگل‌های کرم گرد». [۱۰۹]
ساتوشی آمورا  جاپون
یویو تو  چین
۲۰۱۶ یوشینوری اسومی  جاپون برای «کشف و یافته‌هایش در زمینه خودخواری». [۱۱۰]
۲۰۱۷ جفری هال  آمریکای متحده ایالات برای «اکتشافات آنان در رابطه با مکانیسم ملکولی ساعت زیستی"». [۱۱۱]
مایکل روزبش  آمریکای متحده ایالات
مایکل یانگ  آمریکای متحده ایالات
۲۰۱۸ جیمز پی. الیسن  آمریکای متحده ایالات برای «کشف آنها در مورد درمان کردن سرطان به‌وسیلهٔ مهار اثر تنظیمی منفی سیستم ایمنی». [۱۱۲]
تاسوکو هونجو  جاپون
۲۰۱۹ ویلیام کیلین جونیور  آمریکای متحده ایالات برای «تحقیقاتشان در مورد چگونگی سازگاری سلول‌ها با اکسیژن قابل دسترس». [۱۱۳]
پیتر جی. ردکلیف  بریتانیا
گرگ ال. سیمنزا  آمریکای متحده ایالات
۲۰۲۰ هاروی آلتر  آمریکای متحده ایالات برای «کشف ویروس هپاتیت سی». [۱۱۴]
چارلز رایس  آمریکای متحده ایالات
مایکل هوتون  بریتانیا
۲۰۲۱ دیوید جولیوس  آمریکای متحده ایالات برای «کشف گیرنده‌های حرارت و لمس». [۱۱۵]
آردم پاتاپوتیان  آمریکای متحده ایالات
 لوبنان
۲۰۲۲ سوانته پبو  سوئد برای «کشفیاتش در زمینه ژنوم انسان‌تبار منقرض‌شده و فرگشت انسان» [۱۱۶]
۲۰۲۳ کاتالین کاریکو  مجارستون
 آمریکای متحده ایالات
برای «کشفیات در مورد دستکاری نوکلئوتیدی که ساخت واکسن‌های مؤثر mRNA کووید ۱۹ را ممکن کرد». [۱۱۷]
درو وایسمن  آمریکای متحده ایالات

منابع

[دچی‌ین]
  1. "Alfred Nobel–The Man Behind the Nobel Prize". Nobel Foundation. Archived from the original on 25 October 2007. Retrieved 21 November 2008.
  2. "The Nobel Prize Award Ceremonies". Nobel Foundation. Archived from the original on 22 August 2008. Retrieved 21 November 2008.
  3. "Women Nobel Laureates". Nobel Foundation. Archived from the original on 28 September 2008. Retrieved 21 November 2008.
  4. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  5. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  6. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  7. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  8. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  9. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  10. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  11. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  12. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  13. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  14. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  15. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  16. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  17. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  18. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  19. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  20. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  21. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  22. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  23. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  24. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  25. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  26. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  27. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  28. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  29. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  30. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  31. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  32. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  33. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  34. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  35. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  36. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  37. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  38. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  39. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  40. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  41. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  42. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  43. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  44. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  45. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  46. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  47. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  48. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  49. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  50. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  51. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  52. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  53. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  54. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  55. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  56. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  57. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  58. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  59. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  60. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  61. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  62. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  63. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  64. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  65. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  66. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  67. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  68. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  69. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  70. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  71. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  72. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  73. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  74. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  75. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  76. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  77. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  78. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  79. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  80. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  81. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  82. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  83. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  84. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  85. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  86. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  87. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  88. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  89. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  90. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  91. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  92. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  93. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  94. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  95. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  96. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  97. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  98. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  99. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  100. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  101. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  102. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  103. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  104. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  105. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  106. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  107. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  108. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  109. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  110. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  111. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  112. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-09-01.
  113. Nobel Foundation. Retrieved on 2019-10-09.
  114. Nobel Foundation. Retrieved on 2020-10-05.
  115. Nobel Foundation. Retrieved on 2021-10-04.
  116. Nobel Foundation. Retrieved on 2022-10-03.
  117. Nobel Foundation. Retrieved on 2023-10-02.

بریم بگردستن

[دچی‌ین]

شابلون:برندگان جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی شابلون:جایزه نوبل
منبع خطا: برچسب <ref> برای گروهی به نام «lower-alpha» وجود دارد، اما برچسب متناظر با <references group="lower-alpha"/> یافت نشد.